برنامه‌ريزي راهبردي منابع انساني بر مبناي الگوي BSC

Strategic Human Resource Planning on the Basis of BSC

امروزه رسميت و عينيت سازمان‌ها با منابع انساني آنها شناخته مي‌شود و اهميت‌دادن به منابع انساني، اساس و محور كار مديران ارشد سازمان‌هاست. منابع انساني به‌عنوان يك منبع راهبردي و مهم‌ترين عنصر سازماني محسوب مي‌شود و متفاوت از ساير منابع داخل سازماني، تنها منبعي است كه به‌عنوان تصميم‌گيرنده و اجراكننده عمل مي‌نمايد. هدف تحقيق حاضر، تدوين و اولويت‌بندي راهبرد‌هاي منابع انساني با استفاده از الگوي BSC، در يك شركت پيمانكار مخابراتي است. به كمك فن تدوين راهبرد و نظرات مديران، خبرگان و متخصصان منابع انساني؛ نمونه‌هاي شاخص برنامه‌ريزي راهبردي منابع انساني توسط صاحب‌نظران مقايسه و الگوي BSC جهت تدوين راهبرد‌هاي منابع انساني انتخاب شد. ماتريس SWOT منابع انساني با توزيع پرسشنامه ميان مديران و كارشناسان ارشد تهيه و براساس آن BSC منابع انساني طراحي شد. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت روش، توصيفي تحليلي و به لحاظ اجرا، از نوع ميداني است. براساس نتايج تحقيق، هماهنگي راهبردي ميان راهبرد‌هاي منابع انساني و راهبرد‌هاي كلان سازمان اثر قابل‌توجهي بر عملكرد سازمان خواهد داشت.

These days, the formality and subjectivity of organizations are identified by their human resource. The basis and core of high ranking managers’ work are due to how importantly they consider human resource. As a strategic component, human resource is the most important constituent of organizations. Different from other internal resources of the organization, it is the only component which is able both to make decision and perform it. This research is intended to design and prioritize human resource strategies through BSC model for a communicative contract company. First, outstanding examples of strategic human resource planning were compared with one another through BSC model by employing experts in order to design human resource strategies. For this, human resource matrix of SWOT was drawn by the questionnaires exposed to managers and specialists. This applied research follows a descriptive analytic approach by employing a survey method. The results indicated that strategic coordination among human resource strategies and the grand strategies of organizations significantly influence organizations performance.