بررسي و سنجش ميزان امنيت در فضاهاي شهري (مطالعه موردي: بوستان ملت شهر رشت)

هدف از پژوهش حاضر شناخت ميزان احساس امنيت شهروندان در بوستان ملت واقع در شهر رشت در زمان‌هاي متفاوت باتوجه به ويژگي هاي فرديشان ميباشد. روش تحقيق به كاربرده شده در اين پژوهش توصيفي-تحليلي و از نوع تصادفي زماني مي باشد به اين صورت كه روز را به 4 دسته زماني(12-9، 15-12، 19-15و 21-19) تقسيم و سپس در آن زمان پرسشنامه ها تكميل گرديد. همچنين، براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيات از مدلt-test ، آزمون خيدو و آناليز واريانس در نرم افزار spss استفاده شده است. نتايج پژوهش نشانداد احساس امنيت دركشده توسط افراد در بوستان ملت از بعد كالبدي كمتر از حد متوسط و از بعد اجتماعي و فرهنگي بيشتر از حد متوسط است. نتايج حاصله در مورد ساعت مراجعه و رابطه آن با احساس امنيت حاكي است افرادي كه در ساعت هاي 12 تا 15 ظهر به بوستان مراجعه مي كنند احساس امنيت كمتر و افرادي كه در ساعت هاي 8 تا 12 صبح به بوستان مراجعه مي كنند احساس امنيت بيشتري دارند. در شرايط سني احساس امنيت درك شده توسط افراد در گروه هاي سني مختلف داراي تفاوت معنادار بوده است. به عبارتي، هرچه سن بالاتر ميرود امنيت بيشتري احساس مي‌شود. رابطه ميزان امنيت با سطح تحصيلات معنادار به دست نيامد و هيچگونه رابطه اي را نشان نداد اما وضعيت تأهل داراي نتايج متفاوتي است به گونه اي كه افراد در گروه هاي مختلف وضعيت تأهل از لحاظ امنيت تفاوت معنادار دارند. به عبارتي ديگر، افراد مجرد نسبت به گروه هاي متأهل و همسر فوت شده امنيت كمتري احساس مي كنند بنابراين، اين تفاوت معنادار است اما در خصوص افراد مجرد و مطلقه ميزان امنيت تقريباً يكسان است. به عبارتي، افراد مجرد نسبت به ساير رده ها امنيت كمتري احساس مي كنند.