سنجش ميزان تاثير ارزش هاي اجتماعي بر احساس امنيت شهري (مطالعه ي موردي: شهر تهران)

مفهوم امنيت، يكي از شاخصه هاي كيفيت زندگي در شهرهاست و آسيب هاي اجتماعي از مهمترين پيامدهاي مختلف ناامني به شمار مي روند. در اين راستا، پژوهش حاضر به دنبال سنجش ميزان تاثير ارزش هاي اجتماعي بر احساس امنيت اجتماعي در مناطق شهري است. بنابراين تحقيق حاضر مبتني بر مباحث نظري انديشمنداني نظير باري بوزان، گيدنز، پارسونز در حوزه ي امنيت اجتماعي در فضاي شهري و همچنين نظريات كلمن و پاتنام در حوزه ي ارزش هاي اجتماعي و مفهوم هم ارز آن تحت عنوان سرمايه ي اجتماعي متمركز است. اهميت بررسي موضوع درباره ي احساس امنيت اجتماعي از اينجا ناشي مي شود كه بدون شناخت عوامل موثر و مرتبط بر امنيت در افراد، تامين امنيت اجتماعي در سطح جامعه امكان پذير نخواهد بود. بر اين اساس شناسايي تاثير ارزش هاي اجتماعي موثر بر امنيت اجتماعي از پيش شرط هاي اساسي براي برنامه ريزي شهر سالم براي ارتقاي سطح امنيت اجتماعي است. پژوهش حاضر به همين دليل در پي شناسايي مهمترين عوامل تاثيرگذار بر امنيت اجتماعي در شهر تهران صورت گرفته است. روش مورد استفاده در اين پژوهش روش پيمايشي است. جامعه ي آماري اين تحقيق را ساكنان مناطق 22 گانه ي شهر تهران تشكيل مي دهند كه طبق سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1390 شامل 8154051 نفر است. با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي متناسب با حجم است، نمونه ي آماري از ساكنان شهر تهران برابر 385 نفر انتخاب گرديده است. يافته ها نشان مي دهند كه بين متغير هاي مستقل (ارجحيت جنسي، خود پنداري طبقاتي، فردگرايي- جمع گرايي، عدالت اجتماعي، تقديرگرايي، غرور ملي و اعتماد بين شخصي) و متغير وابسته (امنيت اجتماعي در مناطق شهري) رابطه ي مستقيم وجود دارد.