تاثير چرخه هاي سياسي بر نرخ رشد بيكاري كشورهاي منتخب توسعه يافته و در حال توسعه

طی چند دهه اخیر مطالعه اثر متغیرهای غیراقتصادی بر حوزه اقتصاد در دستور كار پژوهشگران قرار گرفته است. از جمله این موارد بررسی اثر انتخابات (به عنوان یك پدیده سیاسی) بر متغیرهای اقتصادی است كه در ادبیات اقتصادی از آن به چرخه‌های سیاسی تعبیر شده است. از این‌رو در این پژوهش با استفاده از روش داده‌های تابلویی و داده‌های 29 كشور برگزیده (در قالب دو گروه توسعه‌‌یافته و در حال توسعه) طی دوره زمانی 2011-1994 به دنبال بررسی تاثیر چرخه‌های سیاسی (شامل شاخص‌های سال انتخابات، دولت اقلیت، ائتلاف و ایدئولوژی دولت) بر نرخ رشد بیكاری هستیم. به منظور بررسی این پرسش، در این پژوهش از فن‌های حداقل مربعات تعمیم‌یافته (GLS) و گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) استفاده شده است. بر اساس نتایج نامزدهای هر كشور فارغ از ایدئولوژی خود (راست‌گرا یا چپ‌گرا بودن) سعی می‌كنند در سال‌های انتخابات با افزایش فرصت‌های شغلی، كاهش بیكاری و گسترش فضای كسب‌وكار سهم بیشتری از رای مردم را به دست آورند. همچنین متغیرهای دولت اقلیت و ائتلاف در كشورهای در حال توسعه برخلاف كشورهای توسعه‌یافته دارای تاثیر معناداری (به ترتیب تاثیر مثبت و منفی) بر نرخ رشد بیكاری است.