تفسير تطبيقي آيه نور

فاقد عنوان به زبان ديگر

مراد اصلي از «نور» در آيه شريفه نور، به قرينه فراز «يهدي الله لنوره من يشاء» و با استفاده از روايات، هدايت است و معاني ديگري كه براي آن ذكر شده، فرعي و در راستاي همين معنا است. هدف خداي متعال از ذكر «مشكاه»، «مصباح» و «زجاجه» با معاني فراواني كه براي آن ها ذكر شده، در اين آيه، آن است كه يك چراغدان و چراغي به همراه يك حباب را براي مخلوقاتش، تمثيل بزند تا چگونگي نوردهي خود را براي آن ها به صورت يك مثال ملموس، توضيح دهد، همچنانكه اين نكته از فراز «يضرِبُ اللهُ الامثالَ لِلناسِ» فهميده مي شود. فرازهاي «كانها كوكب دري»، «يوقد من شجره مباركه لا شرقيه و لا غربيه»، «يكاد زيتها يضيء و لو لم تمسسه نارٌ» و «نورٌ علي نورٍ» براي نشان دادن شدت روشنايي آن چراغ و چراغدان است. از فراز «يهدي الله لنوره من يشاء» كه نورش به افراد خاصي اختصاص داده و با توجه به فراز اول آيه كه نور را به آسمان ها و زمين اضافه كرده، فهميده مي شود كه خداي سبحان، دو نور عام و خاص دارد.

فاقد چكيده لاتين