بررسي اثر دي -آرشيدونيل گليسرول (2-AG) به عنوان يك كانابينوئيد درونزاد بر تشنج‌هاي تونيك كلونيك ناشي از پنتيلن تترازول (PTZ)

The Effect of 2Archidonyl Glycerol (2AG) as an Endocannabinoid on Tonic Clonic Seizures Induced by Pentylenetetrazol (PTZ)

زمينه و هدف: با توجه به موثر بودن كانابينوئيدهاي گياهي بر مدل هاي صرع و تشنج، در مطالعه ي حاضر تاثير تزريق دي آرشيدونيل گليسرول (2AG) را به عنوان يك كانابينوئيد درونزاد مهم بر شاخص هاي تشنج هاي تونيك كلونيك القا شده توسط پنتيلن تترازول (PTZ) بررسي كرديم. روش بررسي: مطالعه روي موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار (180 تا 200 گرم) انجام شد. مدل تشنج تونيك كلونيك با يك تزريق داخل صفاقي PTZ (80 ميليگرم بر كيلوگرم) ايجاد و رفتارهاي تشنجي به مدت 30 دقيقه بررسي شد. تزريق داخل صفاقي 2AG (1 ميليگرم بر كيلوگرم) بهصورت محلول در دي متيل سولفوكسايد (DMSO) حدود 15 دقيقه قبل از تزريق PTZ انجام شد. در گروه شاهد حجم مشابه DMSO حدود 15 دقيقه قبل از PTZ تزريق شد. تاخير زماني رسيدن به هر يك از مراحل تشنج، مدت زمان هر مرحله، تعداد دفعات وقوع هر مرحله و ميزان مرگ ناشي از تشنج تونيك كلونيك براي تحليل استفاده شد. يافته ها: تزريق PTZ به همراه DMSO در مقايسه با PTZ به تنهايي سبب افزايش معناداري در تاخير زماني رسيدن به مرحله ي 1 و 2 تشنج شد (05/0>P )، اما بر تاخير مراحل 3 تا 5 و دوره زماني آنها اثر معناداري نداشت. تزريق داخل صفاقي 2AG به همراه DMSO قبل از تزريق PTZ در مقايسه با تزريق PTZ به همراه DMSO تاثير معناداري بر تاخير زماني و دوره زماني تشنج هاي نداشت. اما درصد وقوع هر يك از مراحل تشنج همچنين درصد مرگ پس از تشنج تونيك كلونيك را كاهش داد. ميانگين مرحله تشنجي رخ داده نيز كاهش معناداري را نشان داد (05/0>P ). نتيجه گيري: به نظر مي رسد تزريق 2AG ميتواند در كاهش شاخص هاي تشنجي ناشي از PTZ موثر باشد.

Background and Objective: In spite of various and effective anti seizure drugs available, 30% of epileptic patients are not adequately treated with current medications. Based on the effectiveness of phytocannabinoids on epileptic and seizure models, in this study the effects of 2achidonoylglycerol (2AG) injection, as an important endocannabinoid, on tonicclonic seizures induced by pentylenetetrazol (PTZ) was examined.&nbsp;&nbsp; Materials and Methods: The study was performed on male wistar rats (180200 g). Tonicclonic seizures were induced through a single intraperitoneal injection of PTZ (80 mg/Kg) and then seizure behavior was monitored for 30 minutes. The intraperitoneal injection of 2AG (1 mg/Kg) in dimethyl solfoxide (DMSO) was performed 15 minutes before the PTZ injection. In the sham group an equivalent volume of DMSO was injected 15 minutes before PTZ. Data on the delay of seizure stage occurrence, duration of the stages, number of occurrences for each stage and mortality rate due to tonicclonic seizures were collected for analysis. Results: PTZ injection in association with DMSO significantly increased the delay for seizure stages 1 and 2, in comparison with just a PTZ injection (P<0.05), but had no significant effect on the duration and delay of seizure stages 35. Intraperitoneal injection of 2AG in association with DMSO before the injection of PTZ had no significant effect on the delay and duration of seizures but reduced the occurrence of each seizure stage and also reduced mortality due to tonicclonic seizures in comparison with PTZ injection associated with DMSO. The mean seizure stage was also significantly decreased (P<0.05). Conclusion: It seems 2AG injection could be effective in reducing seizure parameters in seizures induced by PTZ.