تثبيت خاك نامرغوب ساحلي با استفاده از سيمان و الياف نخل خرما براي بستر روسازي ها

تثبيت خاك روشي متداول است كه توسط مهندسين به منظور ارتقاء خصوصيات خاك با استفاده از انواع مواد تثبيت كننده مورد اجرا قرار مي گيرد. علاوه بر كاربرد مواد تثبيتي متعارف نظير سيمان و آهك، استفاده از الياف طبيعي از ديرباز به عنوان روشي موثر در بهبود خواص فيزيكي خاك بكار گرفته شده است. در اين تحقيق به بررسي اثر استفاده توامان استفاده از الياف درخت خرما و سيمان در خاك نامرغوب ساحلي جزيره قشم پرداخته شده است. سيمان به عنوان ماده اصلي تثبيت كننده و الياف درخت خرما به عنوان بهبود دهنده خصوصيات مقاومت كششي خاك بكار گرفته شده است. الياف نخل بافتي رشته اي داشته كه در مناطق جنوبي كشور فراوان بوده و پارامترهايي از جمله دوام، وزن مخصوص كم، ظرفيت كششي و مقاومت نسبي بالا در مقابل زوال دارد. نمونه هاي آزمايشگاهي از مخلوط خاك ساحلي حاوي درصدهاي مختلف الياف (5/0 و 1 درصد) و مقدار معيني سيمان تهيه و تحت آزمايش تراكم قرار گرفت. آزمايش هاي مقاومت كششي غيرمستقيم(ITS)، مقاومت فشاري محصورنشده(UCS) روي دو سري از اين نمونه ها با دوره هاي زماني عمل آوري 7 و 28 روزه انجام شدند. همچنين آزمايش نسبت باربري كاليفرنيا (CBR) روي نمونه هاي عمل آوري شده 7 و 28 روزه و در شرايط رطوبت بهينه و اشباع انجام و با نتايج دو آزمايش فوق مورد مقايسه قرار گرفت. افزودن الياف، با توجه به ثابت بودن درصد سيمان، موجب كاهش حداكثر چگالي خشك خاك و همچنين افزايش رطوبت بهينه تراكم شد. نمونه تثبيت شده حاوي 5/0% الياف، بيشترين مقاومت فشاري را با اختلاف كم نسبت به ساير نمونه ها داشت. نتايج آزمايش ITS نشان دهنده افزايش بيش از 48 درصدي مقاومت كششي نمونه هاي حاوي 5/0% الياف با عمل آوري 28 روزه است. همچنين بكارگيري مقادير 5/0 و 1 درصد الياف در خاك، موجب ارتقاء مقادير CBR به ميزان قابل توجهي هم در نمونه هاي اشباع و هم در نمونه هاي با رطوبت بهينه شد.