تأثير سياست هاي پولي بر بيكاري در شرايط نااطميناني تورم، موردكاوي تجربي ايران ٩٠-١٣٥٣

The Effect of Monetary Policies on Unemployment under Inflation Uncertainty: Case Study of IRAN

در این مقاله، به بررسی تأثیر سیاست های پولی بر میزان بیكاری با وجود نااطمینانی تورم پرداخته شده، و در آن، داده های سالیانه دوره  زمانی ١٣٥٣ تا ١٣٩٠ كشور ایران به كار رفته، و مدل پایه تصریح شده این مطالعه بر اساس تعادل همزمان معادلات عرضه و تقاضای كل پویا انتخاب، و برای محاسبه نااطمینانی تورم از مدل های خانواده ARCH شامل ARCH، GARCH، EGARCH و همچنین یك مدل پیشنهادی استفاده گردیده است. با استفاده از این روش ها داده های تولیدشده به عنوان یك جانشین برای نااطمینانی تورم در نظر گرفته‌شده و در مدل قرار داده می شود. برای برآورد مدل نیز روش GMM  به كار رفته‌ است. نتایج حاصل از تخمین مدل، نشان‌دهنده‌ آن است كه نااطمینانی تورمی بر نرخ بیكاری اثری كاهنده دارد. تأثیر سیاست های پولی بر بیكاری در شرایط نااطمینانی تورم كاهش می یابند و رابطه  مثبت و معنادار بین نااطمینانی تورم و بیكاری وجود دارد؛ یعنی افزایش نااطمینانی تورم منجر به افزایش بیكاری می گردد كه تأییدكننده‌ نظریه  فریدمن در این زمینه است.

This research examines the effect of monetary policies on unemployment under inflation uncertainty in Iran using the annual data during 1974-2011. The basic model is selected according to the simultaneous equilibrium of dynamic aggregate demand and supply. In addition, inflation uncertainty is calculated using the GARCH family models including ARCH, GARCH and EGARCH. The generated data from a novel model is considered as a proxy for inflation uncertainty, and Generalized Method of Moments (GMM) is used to estimate this model. The estimation results show that inflation uncertainty reduces the unemployment rate, i.e. the effect of monetary policies on unemployment is decreased under inflation uncertainty, and there is a significant and positive relationship between unemployment and inflation rates. Henceforth, an increase in inflation uncertainty leads to an increase in unemployment rate, which is in line with Friedmanʹs theory in this field