بررسي مهارت‌هاي تفكر انتقادي در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و دانشگاه علوم پزشكي تهران

سابقه و هدف: امروزه تكامل تفكر انتقادی به عنوان هدف نهایی در آموزش علوم پزشكی محسوب می شود. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت تفكر انتقادی در دانشجویان پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی و دانشگاه علوم پزشكی تهران صورت گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، سطح مهارت­های تفكر انتقادی در 120 دانشجوی پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی و دانشگاه علوم پزشكی تهران كه دوره پیش كارورزی خود را به پایان رسانده بودند، بررسی شد. ابزار مورد استفاده، آزمون مهارت­های تفكر انتقادی كالیفرنیای ب بود. داده­ها توسط نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون­های t تست، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمرات مهارت های تفكر انتقادی دانشجویان پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی 08/5± 03/13 و دانشجویان پزشكی دانشگاه تهران 27/3 ± 63/12 بود و اختلاف آماری معنی داری بین میانگین آنها مشاهده نشد. بین رتبه آزمون سراسری، معدل دیپلم، نمره دوره پیش كارورزی و سن دانشجویان با نمره كل تفكر انتقادی همبستگی معنی داری مشاهده نشد. در حیطه های زیر مجموعه تفكر انتقادی، صرفا نمره حیطه استدلال قیاسی در دانشجویان پزشكی با معدل دیپلم آنها ارتباط معنی داری داشت. نتیجه­گیری: یافته نشان می­دهد كه میانگین نمرات تفكر انتقادی دانشجویان پزشكی در مقایسه با نتایج سایر كشورها از میانگین كمتری برخوردار است و این نشان می دهد كه برنامه­های آموزشی موجود نیاز به بازنگری دارد.