جداسازي و شناسايي باكتري‌هاي مقاوم از محيط كلينيك دندانپزشكي و ارزيابي تشكيل بيوفيلم توسط آن‌ها

Isolation and identification of resistant bacteria from dental clinic and evaluation of biofilm formation by them

زمينه و اهداف: آلودگي باكتريايي مي تواند يكي از علل عفونت هاي متقاطع باشد. هدف از اين مطالعه، شناسايي جدايه هاي باكتريايي مقاوم در محيط كلينيك دندانپزشكي قبل و بعد از گندزدايي و ارزيابي تشكيل بيوفيلم توسط آن هاست. مواد و روش كار: نمونه گيري در سال 1392 دريكي از كلينيك هاي دندانپزشكي شهر اصفهان انجام گرفت. نمونه ها با استفاده از روش سوآب و روش پليت گذاري جمع آوري شدند. درروش اول، نمونه ها با استفاده از سوآب هاي استريل از سطوح ابزار و يونيت دندانپزشكي، قبل و بعد از گندزدايي جمع آوري شده و سپس به محيط TSB تلقيح شدند (درمجموع 60 لوله). درروش دوم، نمونه گيري از هوا با قرار دادن پليت هاي نوترينت آگار و آگار خون دار در فاصله خاصي از بيمار به مدت 1 ساعت انجام شد (درمجموع 24 پليت). سپس نمونه ها به مدت دو روز در دماي 37 درجه سلسيوس در شرايط هوازي گرما گذاري گرديد. جدايه ها بر اساس ويژگي هاي مورفولوژيكي و بيوشيميايي و توالي يابي ژن 16S rRNA تا سطح گونه شناسايي شدند. به علاوه قدرت تشكيل بيوفيلم توسط جدايه ها با روش ميكروتيترپليت سنجيده شد. يافته ها: بيشتر جدايه ها، گونه هاي مولد اسپور باسيلوس و گونه هاي محيطي استافيلوكوك بودند. مهم ترين باكتري هاي شناسايي شده ازنظر قدرت تشكيل بيوفيلم، Staphylococcus xylosus و Bacillus safensis بودند. نتيجه گيري: باكتري هايي كه قادر به تشكيل بيوفيلم هستند، مي توانند بعد از گندزدايي تجهيزات دنداني زنده بمانند و با فراهم كردن بستري براي استقرار عوامل عفوني، خطر انتقال عفونت در طي درمان هاي دنداني را افزايش دهند.

Background and Aim: Surface bacterial contamination has been shown to be a potential source of crossinfection. The aim of this study was to identify resistant bacterial isolates in the dental clinic before and after disinfection and evaluation of biofilm formation by them. Materials and Methods: Sampling was performed at a dental clinic in Isfahan, Iran, on 2014. Samples were obtained by using swab and settle plate method. In the firs method, sterile swabs were used to sample of dental instrument and unit chair surface before and after disinfection, then swabs were transferred to TSB media (60 tubes). In the second method, air monitoring was carried out by settling blood agar and nutrient agar plates at the certain distance from the patient for 1 hour (24 plates). Then these samples incubated aerobically for 2 days at 37°C. Isolates were identified to species level with morphological and biochemical features and 16S ribosomal RNA gene sequencing. In addition, the strength of biofilm formation by isolates was measured by using microtiter plate method. Results: Most of these isolates were sporeforming Bacillus species and environmental Staphylococcus species. On the basis of the strength of biofilm formation, the most important identified bacteria were Staphylococcus xylosus and Bacillus safensis. Conclusions: Bacteria that are able to form biofilm, can survive after disinfection of dental instruments and can enhance the risk of infection in dental practice by providing a surface for colonization of pathogens.