تخمين عمق نوري ريزگردها با استفاده از تصاوير سنجنده موديس در سطح خليج فارس

مدلهاي عددي هواشناسي و ايستگاه هاي زميني به تنهايي قادر به رديابي و بارزسازي توفان هاي ريزگرد نيستند و در بسياري از موارد خطاهاي قابل توجهي دارند. اين امر ضرورت استفاده از روش هاي بارزسازي ريزگردها براساس داده سنجش از دور را نمايان مي سازد. هدف از اين پژوهش، استفاده از تصاوير سنجنده موديس جهت تخمين عمق نوري ريزگردها در سطح خليج فارس و براورد رابطه همبستگي خطي ميان ريزگردهاي جوي با اندازه گيري هاي زميني مي باشد. ميزان عمق نوري ريزگردها با استفاده از برنامه تهيه شده در نرم افزار MATLAB و بر پايه كمترين اختلاف ميان بازتاب موجود در جدول LUT و بازتاب ثبت شده در تصاوير MODIS محاسبه شد. ارزيابي كارايي داده هاي تصاوير با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون، شاخص RMSE و RMSD انجام گرفت. براساس ارزيابي نتايج در هفت ايستگاه AERONET مورد بررسي مشخص شد كه نتايج حاصل از تصاوير با داده‌هاي اندازه‌گيري شده در اكثر ايستگاه‌ها داراي همبستگي معني‌دار مي باشد(R2=0.93). به ترتيب باندهاي 1.243 و 1.632 با ضريب همبستگي 0.94 و 0.97 و RMSE و RMSD برابر با 0.02 و 0.02 براي باند 1.243 و 0.1 و 0.01 براي باند 1.632 بهترين و مناسب ترين حالت را نمايش دادند.