گسترش انرژي‌هاي تجديدپذير و نقش آن در توسعه آينده صنعت نيروگاهي ايران

Development of Renewable Energy and it’s Role on the Future of Power Sector in Iran

در اين مطالعه، توسعه بهينه سيستم عرضه برق در كشور بر مبناي منطق حداقل هزينه و با استفاده از يك مدل سيستم انرژي و در قالب چهار سناريوي اصلي صورت پذيرفته است. ابزار مورد استفاده در اين مطالعه مدل MESSAGE بوده و دوره زماني آن از سال 1395 تا 1430 مي‌باشد. سناريوهاي اين مطالعه بر مبناي رشد بالا و پائين تقاضا و رشد اندك و سريع قيمت سوخت‌‌هاي فسيلي تعريف شده‌اند. هدف اصلي اين مقاله بررسي نقش عوامل فوق بر توسعه انرژي‌هاي نو و تجديدپذير مي‌باشد. بر اين اساس، اثرات تغييرات نرخ تنزيل بين 5 تا 15 درصد نيز بر توسعه و به كارگيري فناوري‌هاي فوق مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهند كه در صورت ادامه روند كنوني در رشد مصرف برق، در سال 1430 ظرفيت نصب شده نيروگاهي بايستي به حدود 250 هزار مگاوات برسد تا تقاضاي برق در آن سال تأمين شود. اما در صورتي كه صرفه‌جويي انرژي به صورت جدي دنبال شود، نصب و راه‌اندازي 160 هزار مگاوات ظرفيت نيروگاهي، پاسخگوي نياز برق كشور خواهد بود. در شرايط خوشبينانه، انرژي‌هاي تجديدپذيرِ غير آبي (عمدتا‌ً شامل باد و خورشيد) و هسته‌اي به ترتيب 25 و 15 درصد كل توليد برق را در سال 1430 به خود اختصاص مي‌دهند. علاوه بر اين، نتايج مدل گوياي اين واقعيت است كه توسعه چشمگير فناوري‌هاي نو و تجديدپذير نيازمند آن است كه نرخ تنزيل كمتر از 8 درصد باشد.

In this paper, optimal development of Iran’s power sector over a longterm period from 2015 to 2050 is investigated. In this paper a systemengineering optimization model (MESSAGE) has been used to explore the medium to longterm power supply options. Minimization of the total system costs for the whole study period is the criterion used for optimization of the MESSAGE model. The main focus of this study is analyzing penetration of renewable energy sources under different scenarios. The main scenarios are defined based on the fossil fuel prices and demand changes. Moreover, the sensitivity analysis is performed to evaluate the impact of the discount rate on the main results. The results indicate that the total installed capacity would be 160 GW in 2050 under an optimistic scenario, while BAU scenario calls for 250 GW capacity in the same year. The share of renewable energy sources and nuclear power plants would achieve to 25% and 15% under the optimistic condition. The findings reveal that development of green technologies requires a reasonable discount rate below 8%.