مقايسه ي سازگاري اجتماعي، خود نظم دهي و باورهاي دينيِ زنان معتاد و عادي شهر اروميه

سابقه و اهداف: اگرچه آمار دقيقي از ميزان جمعيت زنان معتاد در كشور ما وجود ندارد؛ براساس برخي پژوهش‌ها، 6/9 درصد معتادان كشور را زنان تشكيل مي‌دهند. وزارت بهداشت نيز در آمار خود از وجود يك زن معتاد به ازاي هر هشت مرد معتاد، گزارش مي‌دهد. هدف پژوهش حاضر، مقايسه‌ي ميزان سازگاري اجتماعي، خودنظم دهي و باورهاي ديني زنان معتاد و عادي شهر اروميه است.مواد و روش‌ها: طرح اين پژوهش، توصيفي از نوع علّي مقايسه يي است. جامعه ي آماري پژوهش شامل همه ي زنان معتاد مراجعه‌كننده به مركزهاي ترك اعتياد و همه ي زنان عادي شهر اروميه در سال 94 95 است كه از بين آنان 200 نفر (100 زن معتاد و 100 زن عادي)، بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گيري غيرتصادفي در دسترس، انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش نامه‌هاي سازگاري اجتماعي، خود نظم دهي و باورهاي ديني استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري (20 SPSS) و روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي (تحليل واريانس چندمتغيّري) تحليل شده است. اين پژوهش تمام موارد اخلاقي مرتبط را رعايت نموده است.   يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي دهد بين ميزان سازگاري اجتماعي، خودنظم دهي و باورهاي ديني اين دو گروه، تفاوت معناداري وجود دارد (0/01>P)؛ بدين‌صورت كه سازگاري اجتماعي، خودنظم دهي و باورهاي ديني زنان عادي، بيشتر از زنان معتاد است.نتيجه‌گيري: بنابراين، مي‏توان نتيجه گرفت كه به كارگيري تدابيري ويژه، براي افزايش ميزان سازگاري اجتماعي، خودنظم دهي و باورهاي ديني زنان معتاد، براي ترك اعتياد و جلوگيري از بازگشت آنان، امري ضروري به نظر مي‌رسد.