پيوند روح، نور و سكينه در قرآن و نقش آن‌ها در حيات اخلاقي انسان با تكيه بر ارزيابي ديدگاه علّامة طباطبايي

The Link Between Spirit (rawh), Light (nūr) and tranquility (sakīnah) in the Qur’an and Their Function in the Ethical Life of Human

واكاوی مفهومی و دلالی واژگان قرآن كریم و نیز، كاربردشناسی و پیوند آن‌ها با یكدیگر از جمله عرصه‌هایی است كه در حوزة قرآن پژوهی مورد توجّه اندیشه وران قرار گرفته است. در این میان، سه واژة روح، نور و سكینه و پیوند معنایی آن‌ها در آیات، محلّ تأمّل می‌نماید. این نوشتار بر آن است تا با بهره گیری از روش تحلیلی و از رهگذر كاربردشناسی این واژگان در آیات، به پیوند معنایی آن‌ها بپردازد و در همین راستا، دیدگاه مرحوم علّامة طباطبایی را مورد نقد و ارزیابی قرار دهد. بررسی جایگاه نور، روح و سكینه در حیات اخلاقی انسان از دیگر مسائل مورد بررسی در این نوشتار می‌باشد.

The conceptual, indicative analysis of the Qur’anic words as well as the recognition of their functions and the link between them consist an areas in the Qur’anic studies which has been under the focus of many scholars. The three words, Rawh, Nūr and Sakīnah, whose semantic link requires a lot of contemplation, are among these words. Through the application of an analytical method as well as a pragmatic approach toward these words, the present article seeks to investigate the semantic link between them. In this regard, Allameh Tabatabaei’s viewpoint is also investigated and evaluated. The analysis of the role of Nūr, Rawh and Sakīnah in ethical life of human is the other subject covered in this article.