بررسي آسيب‌پذيري اقتصادي از نوسانات اقليمي (مطالعه ‏موردي: استان خراسان رضوي)‏

نوسانات اقليمي در يك منطقه اثرات شديدي بر منابع آب و خاك مي‌گذارد؛ ‏بنابراين مطالعه ميزان نوسانات به وجود آمده در عوامل اقليمي مناطق ‏مختلف به جهت اتخاذ سياست‌هاي مقابله يا انطباق با شرايط جديد از اهميت ‏ويژه‌اي برخوردار است. يكي از روش‌هاي بررسي ميزان نوسانات يا آسيب‌هاي به ‏وجود آمده بر فعاليت‌هاي اقتصادي، محاسبه شاخص‏ آسيب‌پذيري مي‌باشد. در اين ‏مطالعه با هدف بررسي نوسانات به وجود آمده در عوامل و پارامترهاي ‏اقليمي، شاخص آسيب‌پذيري نوسانات عوامل اقليمي در بازه زماني 1393-1373 ‏براي 11 شهرستان استان خراسان رضوي مورد محاسبه قرار گرفته است. اين ‏شاخص بيان‌گر ويژگي‌هاي موجود در داخل منطقه مي‏باشد كه در اثر نوسانات ‏عوامل اقليمي دچار آسيب شده و پيش‌بيني مي‏شود كه در آينده نيز آسيب‌پذيري ‏بيشتري داشته باشند. اجزاي اين شاخص دو نوع مخاطرات ريسك‏هاي دائمي ‏‏(افزايش دما و كاهش بارش) و ريسك‏هاي مكرر (پيشرفت خشكي و وقوع توفان) را ‏كه بر رشد اقتصادي مؤثر هستند را شامل مي‏شود. نتايج حاصل از محاسبه شاخص ‏حاكي از آن است كه در بين شهرستان‏هاي استان خراسان رضوي در دوره ‏موردمطالعه تربت‌حيدريه بيشترين و چناران كمترين ميزان آسيب را از تغيير ‏در عوامل اقليمي ديده‏اند، متوسط مقدار شاخص محاسبه شده در شهرستان‌هاي ‏استان خراسان رضوي 04/47 مي‌باشد. پيشنهاد مي‏شود كه سازمان‏هاي مختلف جهت ‏برنامه‏ريزي و تخصيص بودجه‏هاي مقابله با اثرات منفي ناشي از تغيير عوامل ‏اقليمي از نتايج شاخص استفاده نمايند.