ارزيابي روش‌هاي محاسباتي تبخير تعرق‌ گياه‌ مرجع‌ و تعيين تبخير تعرق گياه پسته در رفسنجان

هدف از اين مطالعه براورد تخير تعرق گياه پسته در منطقه دشت رفسنجان مي باشد. در اين تحقيق نتايج حاصل از شش روش محاسباتي تعيين تبخير تعرق مرجع (ETo) با داده‌هاي اندازه گيري شده در لايسيمتر حاوي چمن مقايسه شد. در بين آن‌ها، روش پنمن مانتيث فائو با مجذور ميانگين مربعات خطا RMSE)) برابر 3/1 ميلي‌متر بر ميلي‌متر و درصد خطاي مطلق PAE)) برابر 17 درصد بهترين روش محاسباتي بود و سه روش كيمبرلي پنمن، تشعشع و بلاني كريدل داراي دقت مناسبي بودند. روش هارگريوز و پنمن اصلاح شده داراي خطاي بيشتري نسبت به ساير روش‌ها بودند. همچنين با استفاده از ضرايب گياهي پسته و مقدار متوسط ETo لايسيمتر در طي چهار سال، تبخير تعرق پسته (ETc) تعيين گرديد. بر اساس نتايج به دست آمده متوسط ETc درختان بارور‌ پسته‌ در طول‌ سال‌ (از فروردين تا آذر‌) 9600 مترمكعب‌ در هكتار است و حداكثر ETo و ETc در تيرماه رخ داده است. بيش‌ از 50 درصد ETc مربوط به ‌ماه‌هاي‌ خرداد، تير و مرداد است كه‌‌ اهميت‌ آبياري‌ درختان‌ پسته‌ در اين‌ ماه‌ها را نشان مي‌دهد.