بررسي رابطه بين ازدواج فاميلي و درون گرايي - برون گرايي شخصيت مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني و مادران داراي فرزند عادي درشهرستان بهبهان

پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين ازدواج فاميلي و درون گرايي - برون گرايي شخصيت در مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني و مقايسه‌ي آن با مادران داراي فرزند عادي مي پردازد. اين پژوهش درصدد تبيين رابطه ازدواج هاي فاميلي و درون گرايي - برون گرايي شخصيت مادران با تولد فرزند عقب مانده ذهني است. روش انجام پژوهش، روش پس رويدادي است. جامعه آماري شامل مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني و مادران داراي فرزند عادي در شهرستان بهبهان است. نمونه مورد مطالعه شامل 220 نفر از مادران كه 110 نفر مربوط به مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني و 110 نفر مربوط به مادران داراي فرزند عادي (گروه مقايسه) است. تعداد نمونه ها با توجه به حجم جامعه و مدل آماري قابل توجيه است. روش نمونه گيري مادران داراي فرزند عقب مانده ذهني تصادفي ساده و مادران داراي فرزند عادي تصادفي چند مرحله اي است. ابزار گردآوري اطلاعات شامل، پرسش نامه پژوهشگر ساخته در مورد ازدواج فاميلي و پرسشنامه شخصيتي آيزنگ فرم 57 سوالي است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از مدل رگرسيون لجستيك استفاده شده است. يافته‌هاي حاصل از رگرسيون لجستيك نشان مي‌دهد ازدواج فاميلي احتمال تولد كودك عقب مانده ذهني را افزايش مي دهد. همچنين نتايج به دست آمده براي استنباط معنادار بودن رابطه‌ي بين ازدواج فاميلي و درون گرايي - برون گرايي شخصيت، ازدواج فاميلي و درون گرايي - برون گرايي شخصيت وعضويت گروهي كفايت نمي‌كند.