چيستي مرجع ضمير در آيه «فَاَنْزَلَ اللَهُ سَكٖينَتهۥ عَلَيْهِ»

يكي از مباحث چالش برانگيز در تفسير قرآن، بحث انزال سكينه در آيه 40 توبه و به ويژه چيستي مرجع ضمير «عليه» در عبارت « فَاَنْزَلَ اللَهُ سَكٖينَتهۥ عَلَيْهِ » است. مفسران فريقين با برخي پيش فرض ها به اين قضيه نگريسته و به همين علت نتوانسته اند نظري مطابق با واقع در اين باره ارائه دهند. علماي شيعه طرفدار بازگشت ضمير به پيامبر| و نزول سكينه بر ايشان هستند؛ در مقابل، مفسران عامه بر بازگشت اين ضمير به ابوبكر اصرار دارند و آن را يك فضيلت بزرگ براي وي مي دانند. هر دو گروه در اين راه، به نوعي متفاوت با ديگري، به خطا رفته اند. به اعتقاد نگارندگان مرجع ضمير «عليه» در اين آيه ابوبكر است اما اين امر فضيلتي براي وي نيست و خداي متعال از رهرو انزال سكينه بر ابوبكر، جان ارزشمند پيامبرش را حفظ نموده است؛ به زبان ديگر، فرود آمدن سكينه بر ابوبكر، موضوعيت نداشته است، بلكه مقدمه اي براي حفظ جان رسول خدا| بوده است.