اثربخشي گروه درماني تحليل رفتار متقابل بر بهبود الگوهاي ارتباطي زوجين

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي گروه درماني به شيوه تحليل رفتار متقابل بر الگوهاي ارتباطي زوج ها انجام گرفت. جامعه آماري اين پژوهش همه زوج هاي مراجعه كننده به يكي از درمانگاههاي خدمات روان شناختي شهر مشهد براي دريافت كمك هاي تخصصي در زمينه مسائل زناشويي بودند. 16 زوج به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه گواه و آزمايش قرار گرفتند. گروه آزمايشي در 8 جلسه 2 ساعته درمان به شيوه تحليل رفتار متقابل شركت كردند. گروه گواه هيچ گونه درماني دريافت نكرد. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه الگوهاي ارتباطي (كريستنسين و سالاوي، 1984) بود. همه زوج ها پرسشنامه الگوهاي ارتباطي را در مراحل پيش از درمان، پس از درمان و پيگيري 3 ماهه تكميل كردند. داده ها با روش آماري تحليل كواريانس چندمتغيره (MANCOVA) تجزيه و تحليل شدند. بر اساس نتايج به دست آمده، الگوي ارتباطي سازنده متقابل مردان، زنان و به طور كلي زوج هاي گروه آزمايشي به طور معني داري نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون و پيگيري افزايش نشان داد (p<0.05). يافته هاي پژوهش، نشان داد كه گروه درماني تحليل رفتار متقابل، در افزايش الگوهاي ارتباطي سازنده زوج ها موثر است

This study was aimed at investigating the effectiveness of the group therapy using transactional analysis in couples’ communication patterns. The target population consisted of all couples referring to one of the psychological clinics in Mashhad to receive expert help on marital issues. Then, 16 couples were selected by convenience sampling method and randomly assigned into control and experimental groups. The experimental group underwent 8 two-hour sessions of transactional analysis therapy. Measurement instrument in the study was Communication Patten Questionnaire (Christensen & Sullaway, 1984). All couples completed it at pre, post, and three-month follow-up treatment stages. The data has been analyzed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA).according to the findings, the males’ constructive mutual communication pattern of experimental group increased significantly in post-test and follow-up stage compared to the control group (P<0.05). The results revealed that TA group therapy has a significant impact on increasing mutual constructive communication pattern and such an approach can be applied to family intervention.