تأثير قوانين راهنمايي و رانندگي و نوع رفتار پليس راهور در رشد اخلاقي شهروندان

Effect of the Rules for Driving and Traffic and Police Manner of Deed on Citizens` Morality

در فرايند رشد اخلاقي مي‌توان دو نگاه را از هم متمايز كرد؛ نگاه روان‌شناختي و جامعه‌شناختي؛ در نوشتار حاضر تلاش بر آن است كه با تلفيق هر دو نگاه، تأثير يكي از نهادهاي اجتماعي (پليس، به‌خصوص راهور) بر رشد اخلاقي افراد جامعه بررسي شود. از ميان عناصر مختلفِ نظام راهنمايي و رانندگي، تنها به قوانين و مجريان (پليس راهور) مي‌پردازيم. داده‌هاي اين پژوهش با مطالعه ميداني و تجربه‌هاي زيسته پژوهشگر (به‌عنوان شهروند و راننده) و نيز اسناد مربوط به قوانين راهنمايي و رانندگي به دست آمده است. براي تحليل داده‌ها نيز از يافته‌هاي روان‌شناختي بهره گرفته شده است. در اين نوشتار نگاهي انتقادي خواهيم داشت و بيشتر بر جنبه مانعيت قوانين راهنمايي و رانندگي و رفتارهاي پليس براي رشد اخلاقي متمركز خواهيم بود. ادعاي اين نوشتار اين است كه برخي قوانين راهنمايي و رانندگي و نيز رفتارهاي پليس، رشد اخلاقي افراد جامعه را مختل كرده و به‌مثابه مانع رشد عمل مي‌كند.

In moral growth two views may be disingushed: one is psychological and the other social: compiling the two views, the paper has tried to study the part of Traffic police on people`s morality. Among different elements of driving and traffic`s system, the study has centered on rules and traffic police. The findings have been attained through field study, searcher`s experiences and the rules of driving and traffic. And psychological findings have been used for analyzing. The nature of traffic rules and police`s deed have been critically studied. as is understood by the findings, some of the rules as well as police`s manner of deed act as an obstacle agains moral growth.