بهره گيري از فرم ساختمان در راستاي كاهش مصرف انرژي ساختمان

در دهه هاي گذشته، جهان با يك بحران انرژي روبرو شده است كه از يك سو پايان يافتن انرژي هاي تجديدناپذير و از سوي ديگر گازهاي گلخانه اي به وجود آمده در اثر مصرف اين انرژي ها مي باشد كه سبب از بين رفتن محيط زيست مي شود. نياز مبرم براي جايگزيني انرژي هاي تجديدناپذير سبب طراحي ساختمان هاي سبز و كم مصرف شده است؛ زيرا كه بخش اعظمي از سوخت هاي فسيلي براي گرمايش، سرمايش، تهويه مطبوع و نورپردازي مصرف مي شوند. براي طراحي ساختمان كم مصرف بايد نيازهاي كاربران ساختمان، ميزان مصرف انرژي، بودجه مالي و برنامه ريزي براي كاركرد دستگاه هاي تهويه و نور مشخص شود. موفقيت اين گونه طراحي بستگي به درك فعل و انفعالات بين مردم دارد. در طراحي كم مصرف بايد خدمات در هماهنگي با هم به صورت يكپارچه و بدون درگيري مضر به كار گرفته شوند. شرايط سايت و فرم بنا مي تواند براي تهويه غير فعال و استراتژي بهره گيري ازنور روز مورد استفاده قرار گيرند. فرم ساختمان و آتريوم (خالي كردن حجم ساختمان) مي توانند شرايط مناسبي براي استفاده از سطوح مطلوب تهويه طبيعي و روشنايي روز را فراهم نمايد. وجود جرم حرارتي مناسب در حجم ساختمان موجب پرهيز يا كم كردن استفاده از سيستم هاي تهويه مطبوع مي گردد. اگر يك رژيم حرارتي مناسب در ساختمان ايجاد گردد، ميزان ساختارهاي حرارتي عظيم، بسيار كاهش خواهد يافت.