تأثير زوج‌درماني متمركز بر هيجان در كيفيت رابطه، تعارض زناشويي و بي آلايشي زوجين نابارور

The effect of emotional-focused couple therapy on the infertile couples' quality of relationship, marital conflict, and intimacy

پديده ناباروري همچون يك چالش و رويدادي تنش­زا، زندگي زوجين را به گونه گسترده دستخوش آشفتگي ساخته و مشكلات و آسيب­هاي بسياري را براي آن‌ها به دنبال دارد؛ بر اين اساس پژوهش حاضر به­منظور بررسي تأثير زوج­درماني متمركز بر هيجان در كيفيت رابطه، تعارض زناشويي و بي‌آلايشي زوجين نابارور انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري زوجين نابارور مراجعه­كننده به درمانگاه‌هاي ويژه ناباروري «رويان» و «قفقاز» شهر اردبيل 1395 بود. آزمودني­ها 18 نفر از آن‌ها بود كه با روش نمونه­گيري در دسترس انتخاب و هر يك همراه شوهر به­صورت تصادفي در دو گروه 18 نفري آزمايش و گواه گمارده شدند (دو گروه نه زوجي). گروه آزمايش در 10 نشست هفتگي 90 دقيقه­اي زوج­درماني متمركز بر هيجان شركت كردند شركت كردند و براي گروه گواه در آن هنگام مداخله­اي صورت نگرفت. داده­ها با استفاده از ابزارهاي روان­سنجي بي­آلايشي واكر و تامپسون 1983، تعارض زناشويي جان بزرگي و اگاه هريس 2011 و كيفيت رابطه پيرس، ساراسون و ساراسون (1991) گردآوري شد. برآيندهاي آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد زوج‌درماني متمركز بر هيجان در افزايش بي­آلايشي (P˂0/001 ,F= 45/01)، كاهش تعارض زناشويي(P˂0/001, F=7/24) و بهبود كيفيت رابطه زوجين ( F=0/8668,P˂0/001) موثر بود. ازاين‌رو مي‌توان بيان كرد كه به كار بستن اين مداخله همچون راهكاري مؤثر براي كاهش آشفتگي ارتباط زوجين و بهبود رابطه زناشويي همسران نابارور در ساير شهرهاي ايران قابل آزمودن است.

The phenomenon of infertility, as a stressful event and challenge, has caused expansion distress in couples' life and led to many problems and harms for them. Accordingly, the present study carried out to investigate the effect of emotional-focused couple therapy on the couples' quality of relationship, marital conflict, and intimacy of the infertile couples. The method of the study was quasi-experimental with the pretest, post-test and control group design. The statistical population consisted of all infertile couples referred to infertility clinics of "Roy@n" and "Ghafghaz" in Ardabil city in 2016. The subjects were 18 people that were selected by convenient sampling method and each of them with their husbands were assigned randomly into two 18 subjects of control and experimental groups (two groups with 9 couples). The experimental group participated into 10 weekly sessions with 90 minutes of emotional-focused couple therapy and any intervention carried out for control group. The data gathered by applying the psychometrics instruments of intimacy scale of Walker & Thompson (1983), marital conflict questionnaire of Janbozorgi and Agah Harris 2011 and the quality of relationship inventory of Pierce, Sarason & Sarason (1991). The results of the multivariate analysis of covariance indicated that emotional-focused couple therapy was effective on increasing of intimacy (P <0.001, F = 45.1), marital conflict reduction (P <0.001, F = 24.7), and improving the quality of relationships of couples (P <0.001, F = 8668 / F). Therefore, it can be suggested that applying this intervention can be verified as an effective strategy to reduce the distress of couples' relationship and improve the marital relationship of the infertile spouses in other cities of Iran