اينترنت آدم ها (26): كابوس شب پره شمشاد و جنگل هاي هوشمند

همچنان كه در مقاله اول از اين سلسه از مقالات گفتيم با وجود دستاوردهاي بسيار بزرگ و شگفت انگير در عصر انقلاب، به دليل تواني كه فناوري هاي اطلاعات و ارتباطات در محدود كردن حريم خصوصي انسان دارند مي توانند دوراني را بيافرينند كه شايد آيندگان آن را دوران تاريك يا قرون وسطي در عصر اطلاعات نام بگذارند. در مجموع، اينترنت آدم ها (Internet of Humans) يا IOH به شبكه كامپيوترها (اينترنت مرسوم) و شبكه چيزهاي ديگر (اينترنت چيزها يا IOT) وصل مي شود، و در مجموع «اينترنت كل چيزها» يا Intrernet of Everything) LOE) پديد خواهد آمد. اما اينترنت آدم ها را مي توان زيرمجموعه اي از اينترنت چيزها نيز در نظر گرفت كه با بهره گيري از انواعي از فناوري هاي اطلاعات و حس گرها مانند حس گر ضربان قلب يا حس گر فشارخون، ميكروفون، و دوربين، داده هايي از خصوصيات فيزيكي، زيستي، رفتاري انسان ها، و مانند آن را براي پردازش، اشتراك گذاري، و ذخيره سازي در اينترنت به طور عمومي يا خصوصي منتشر مي كند. به بيان ديگر، اينترنت آدم ها با اين توصيف انسان را يك چيز يا شيء در نظر مي گيرد، و با مفهوم اينترنت كه كاربران (انسان ها) آن را همه روزه هوشمندانه به كار مي گيرند و سايت هاي مختلف آن را مرور مي كنند متفاوت است. اينترنت آدم ها با اين توصيف مي تواند براي انسان و خلاقيت انسان مسئله بيافريند، زيرا مي تواند با بهره گيري از كلان داده ها (big data)، انواع حس گرها، و هوش مصنوعي، و در مجموع با شبيه سازي مغز هر يك از انسان ها، يكي از عوامل ضروري براي خلاقيت، يعني نفوذناپذير بودن حافظه و «خود» انسان را از ميان بردارد و انگيزه ها براي خلاقيت را نابود كند. چنين وضعيتي مي تواند انسان ها را يك دست كند، و بلوك اينترنت آدم ها را در دنيا شكل دهد. بلوك مقابل را كه حريم «خود» انسان را محترم مي شمارد بلوك اينترنت براي آدم ها مي ناميم. حدود دو سال پيش كه مقاله اول از اين سلسله از مقالات چاپ شد اصطلاح Internet of Humans يا IOH با تعريفي كه ما ارائه نموديم دست كم در جستجو در گوگل يك اصطلاح مورد استفاده كارشناسان و صاحب نظران نبود، اما امروزه به يك اصطلاح علمي و فني در دنياي فناوري اطلاعات تبديل شده است. اين مقاله به كاربرد اينترنت چيزها در جنگل ها و بهره گيري از توان مردم (اينترنت آدم ها) در نظارت مستمر جنگل ها مي پردازد.