بررسي روش هاي اندازه گيري ميزان گونه هاي اكسيژن فعال، ظرفيت آنتي اكسيداني تام و انرژي در اسپرم

اسپرم برخلاف ساير سلول ها در ساختاره عملگرد و حساسيت در برابر آسيب پراكسيداسيون چربي منحصر بفرد ميباشد. همچنين اسپرم سرشار از اسيدهاي چرب بوده كه آن را مستعد حمله انواع اكسيژن هاي فعال ميكتد و اين امر سبب كاهش تحرك اسپرم، كاهش سريع ATP داخل سلولي و بوجود آمدن آسيب هاي ساختاري مي شود. اسپرم نيز مانند عضله براي چنبايي نياز به انرژي دارد كه اين انرژي را مستقيما از ATP تامين مي كند. ميتوكندري مسئول تامين انرژي اسپرم است اما يخ زدن و يخ گشايي سبب آسيب رسيدن به آن و كاهش انرژي مورد نياز ميشود. گونهٔ هاي اكسيژن فعال نيز آثار مخربي بر فرايندهاي متابوليكي گذاشته و مي توانند سبب آغاز پراكسيداسيون ليپيد و تخريب ساختار DNA اسپرم و در پايان موجب مرگ سلولي شوند، اما سلول هاي هوازي حاوي بسترها و آنزيم هايي براي جلوگيري يا محدود كردن شكل گيري و انتشار گونه هاي اكسيژن فعالي است و از سوي ديگر، چون در خلال فرآيند اسپرم سازي، اسپرم مقدار زيادي از سيتوپلاسم خود را از دست مي دهد. بنابراين در مقايسه با سلول هاي غيرجنسي از توان آنتي اكسيداني كمتري برخوردار بوده و بيشتر به توان آنتي اكسيداني مايع مني وابسته مي شود؛ چنانچه پژوهشگران نيز مشاهده كردند كه افراد نابارور در مقايسه با افراد بارور از توان آنتي اكسيداني كمتري در مايع مني برخوردار هستند.