بررسي مدل پيشنهادي رابطه دلبستگي به خدا و رضايت زناشويي با ميانجي گري معنويت زناشويي و بهزيستي معنوي در كاركنان زن اداره هاي دولتي شهر اهواز

هدف اين پژوهش، بررسي مدل پيشنهادي رابطه بين دلبستگي به خدا و رضايت زناشويي، با ميانجي گري معنويت زناشويي و بهزيستي معنوي در ميان زنان متاهل شاغل در اداره هاي دولتي شهرستان اهواز بود. اعتباريابي ابزار پژوهش، بر روي نمونه 103 نفري انجام شد. نمونه اصلي شامل 193 نفر بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، شامل پرسش نامه دلبستگي به خدا پرسش نامه رضايت زناشويي، پرسش نامه معنويت زناشويي پرسش نامه بهزيستي معنوي بود. ارزيابي مدل فرضي با استفاده از روش تحليل مسير انجام گرفت. آزمون مدل در نمونه، برازندگي مناسبي داشت. نتايج نشان داد كه بين متغيرهاي دلبستگي به خدا و معنويت زناشويي، دلبستگي به خدا و بهزيستي معنوي، معنويت زناشويي و رضايت زناشويي و بهزيستي معنوي و رضايت زناشويي، رابطه مستقيم مثبت معنادار وجود دارد. همچنين متغير دلبستگي به خدا از طريق معنويت زناشويي و بهزيستي معنوي با رضايت زناشويي رابطه دارد.