ارزيابي اقتصادي خسارت هاي ناشي از بهره برداري به توده سرپا (مطالعة موردي: جنگل خيرود)

با توجه به اعمال شيوۀ جنگلداري نزديك به طبيعت براي مديريت جنگل هاي شمال و پراكندگي برداشت در اين شيوه، كاهش صدمات وارد به تودۀ سرپا و زادآوري اهميت بيشتري پيدا مي كند. اين تحقيق براي ارزيابي صدمات قطع درخت در دو پارسل 317 و 320 از بخش گرازبن جنگل آموزشي و پژوهشي خيرود انجام گرفت. اهداف اين تحقيق عبارت اند از تعيين شدت خسارات وارد به توده سرپا و تجديد حيات جنگل و بيان سهم ريالي اين خسارات به منظور ايجاد انگيزه براي مديريت بهتر منابع جنگلي با هدف حفظ ذخاير ارزشمند اين اكوسيستم. نتايج بررسي پلات دايره اي در حفره هاي قطع نشان داد كه بيشترين خسارت متوجه درختان با قطر برابر سينه كمتر از 30 سانتي متر است. در عمليات قطع و تبديل، 764 اصله نهال راش و 261 اصله نهال ممرز به طور كامل از بين رفت و 1731 اصله نهال راش و 370 اصله نهال ممرز آسيب ديد. بررسي زخم هاي ايجادشده روي تنۀ درختان باقي مانده در حفره هاي قطع نشان داد كه اين زخم ها بيشتر در ارتفاع كمتر از 2 متري تنه ديده مي شود؛ همچنين زخم هاي مذكور اغلب سطحي اند ؛ يعني به كامبيوم خسارتي وارد نشده است. هزينۀ خسارت به زادآوري در اين مرحله در مجموع 40/6 ميليون ريال، (523525 ريال در هكتار) و جمع خسارت به 101 درخت سويا در مرحله قطع 22/6 ميليون ريال (2918279 ريال در هكتار) بود. آموزش كارگران بهره برداري و اكيپ قع و تبديل، از عوامل تاثيرگذار بر جلوگيري و كاهش خسارات ناشي از بهره برداري است.