پيش بيني جمعيت ايران به تفكيك شهري وروستايي تا سال 1420

A Prediction of Urban and Rural Population by 2040

اين مقاله به پيش بيني جمعيت ايران به تفكيك شهري و روستايي تا سال 1420 پرداخته است و در آن اثر تركيبي باروري، مرگ و مير و مهاجرت ها به تفكيك مهاجرت هاي داخلي و مهاجرت هاي خارجي مد نظر قرار گرفته و از مجموع 11 پيش بيني انجام يافته، سه گزينه به عنوان سناريو هاي نهايي انتخاب شده است. برتري اين پيش بيني ها بر مجموعه آنهايي كه در گذشته انجام شده است، دخالت دادن فرضيه مهاجر فرستي به خارج است كه در حال حاضر يكي از مسايل مهم جمعيتي كشور است. اين نكته از آن نظر اهميت دارد كه در كشورهايي كه سطح باروري به كمتر از حد جانشيني برسد و همزمان با آن مهاجر فرستي شديدي هم وجود داشته باشد، تغير و تحول جمعيتي به شدت صورت مي پذيرد و آثار كمي اثر گذارتري را بر جاي مي گذارد به گونه اي كه اگر در كشور ما، مهاجر فرستي به خارج با شدتي حدود صد هزار نفر در سال ادامه يابد اثر جمعيتي آن بر كاهش تعداد در يك دوره سي و پنج ساله نزديك به پنج ميليون نفر مي گردد و چون علاوه بر آن مهاجرت گروه هاي سني و جنسي خاصي از جمعيت را شامل مي شود، اثر آن بر تغيير و تحول جمعيت، به مراتب سنگين تر از اثر كمي آن مي شود. جمعيت كشور در قالب سه سناريوي نهايي اين مقاله در سال 1420 بين 6 / 97 و 9 / 102 ميليون نفر خواهد بود كه محتمل ترين آن به افزايش سطح باروري در چارچوب بند اول اصول كلي سياست هاي جمعيتي كشور مبني بر ارتقاء سطح باروري تا كمي بيش از حد جانشيني و مهر فرستي سالانه 70 هزار نفر (سناريوي دوم) استوار خواهد بود. با تشديد اثر مهاجر فرستي به خارج از كشور كه در اسناد مختلف بين 15 تا 180 هزار نفر ذكر شده است، بايد منتظر پيامدهاي سنگين تري بر تعداد و ساختار جمعيت بود. لازم به يادآوري است كه در سرشماري اخير كشور در سال 1397، بر پايه 97 درصدي جمعيت شمارش شده،رقم 4 / 77 ميليون نفر به دست آمده است كه با اعمال 3 درصد افراد شمارش نشده، اين رقم به 794 / 79 ميليون نفر بالغ مي شود كه با داده هاي سناريوي دوم اين پيش بيني (796 / 79 ميليون نفر) كاملا مطابقت دارد.

This paper predicts Iran's population considering urban and rural areas by the year 2040 and the combined effect offertility, mortality and migration in terms of internal migration and international migration are considered and among the 11 forecasts, three options have been chosen as the final scenario. These forecasts superiority over those in the past entails: including the hypothesis of sending immigrants abroad that is now one of the main problems of the country in population field. This point is important in countries where fertility levels are below replacement level and at the same time there is a strong migration, therefore demographic transformation is done rapidly and results in more touching effect on their work so that if in our country, sending immigrants abroad with an intensity of about a hundred thousand people a year, the effect on the reduction of its population in a thirty-five year period would be nearly five million people. In addition to that, since migration of people occurs in certain age and sex groups, therefore its effect on the population is far heavier. The population in Iran based on these scenarios would be between 96.7 and 102.9 million in 2040 and the most probable one will be based on principles of population policies of the country based on increasing fertility rate a little more than replacement rate and sending immigrants abroad of 70000 people annually (the second scenario). With the intensification of sending immigrants abroad to work in the various documents listed between 15 to 180 thousand people, heavier consequences on the number and structure of the population is inevitable. It should be noted that in the recent census in 2016, based on 97 percent of the population counted, 77.4 million obtained by applying 3 percent of those not counted, this figure will be amounted to 79.794 million based on the second scenario that predicts that the data (79.796 million) correspond perfectly.