راهبردهاي توسعۀ گردشگري اجتماعي (حمايتي) با استفاده از تكنيك پراميته (مطالعة موردي: شهرستان تهران)

نظر به اهمّيّت نقش گردشگري در بهبود جوّ رواني و سلامت بهداشت و روان جامعه، در اين مطالعه سعي بر اين است كه راهكارهاي توسعة گردشگري اجتماعي (حمايتي) در شهر تهران براي فراهم‌آوردن شرايط جهت بهره‌مندي تمامي اقشار از گردشگري، مورد بررسي قرار گيرد. حجم نمونة آماري 141 نفر از فعّالان حوزة گردشگري شهرستان تهران هستند كه به روش نمونه‌گيري گلوله برفي و قضاوتي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه است. روايي صوري پرسشنامه به كمك اساتيد و در مرحلة پيش­آزمون بررسي تأييد شد. پايايي پرسشنامه با استفاده از روش آلفاي كرونباخ، 0/73 محاسبه و مورد تأييد قرار گرفت. به منظور ارزيابي وضع موجود از مدل استراتژيك سوات استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد بيش از 82% از خدمات گردشگري داراي ماهيّت تجاري است و كمتر از 18% گردشگري حمايتي مورد توجّه فعّالان گردشگري قرار گرفته است. نتايج تحليل سوات، امتياز عوامل داخلي 2/018و عوامل خارجي 2/418 را نشان داد و براين اساس، راهبرد اصلي پژوهش، تدافعي است. در مرحلة بعد، براي اولويّت‌بندي راهبردهاي تدافعي، راهبردهاي پيشنهادي در اختيار 30 كارشناس بخش گردشگري قرار گرفت و با استفاده از تكنيك پراميته تجزيه و تحليل و اولويّت‌بندي شدند. نتايج مدل پراميته نشان داد راهبردهاي ارائة تسهيلات و اعتبارات زيرساختي با امتياز 0/32، تشكيل واحد تخصّصي با امتياز 0/28 و افزايش نقش دولت در توسعة گردشگري حمايتي با امتياز 0/28 مهم‌ترين راهبرد‌هاي شناسايي‌شده محسوب مي‌شود.