ارزيابي شيوه شناسايي و تشخيص كشورهاي در حال توسعه در سازمان تجارت جهاني

Methods of Assessment in Identifying Developing Country Members in WTO

از آنجا كه اعضاي در حال توسعه سازمان تجارت جهاني مي‌توانند از رفتار ويژه و متفاوت ديگر اعضا بهره‌مند گردند، تشخيص اين قبيل كشورها همواره از اهميت بسيار برخوردار بوده است. هرچند روشهاي متعددي در اين فرايند تشخيصي وجود دارد، اما خوداظهاري عضو امتيازگيرنده، رايجترين و انتخاب توسط عضو امتيازدهنده موثرترين روش مي‌باشد. مهمترين نگراني كه در اين خصوص وجود دارد آن است كه چون اعضاي توسعه يافته الزام حقوقي به اعمل رفتار ويژه و متفاوت نداشته و تنها خود را به بيشترين تلاش متعهد مي‌دانند، اعطاي امتياز به صلاحديد عضو توسعه يافته واگذار شده و آنها نيز بعضاً سليقه‌اي مبادرت به اعطاي امتياز مي‌نمايند. آنچه كه در تعريف عضو در حال توسعه بايد مورد توجه قرار گيرد توجه به جنبه‌هاي مختلف توسعه به ويژه جنبه اجتماعي آن است.

Since the developing members of the WTO can benefit from special and differential treatment (SDT), diagnosis of these countries has always been of great importance. The WTO has no well-defined definition of developing country members. This study seeks to examine all types of identification methods. The results indicate that self-designation by grantees is the most common and selection by grantors is the most effective method. In this regard, there is concern that developed countries are not binding themselves to grant preferences and they are only committed to best-endeavor. They will always have discretion to identify who are the developing countries which can be granted SDT in the application of the measure. In the definition of developing member it should be noted that all aspects of development especially Social aspects are taken into consideration.