مقايسه استفاده از فناوري آموزشي در روش هاي تدريس آموزش زبان انگليسي در دانشگاههاي دولتي و آزاد شيراز

The Comparision of English Language Teaching Methods Through Educational Technologies in State University with Azad University in Shiraz

اين پژوهش با هدف بررسي فناوري آموزشي در روش هاي تدريس آموزش زبان انگليسي انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف كاربردي و از لحاظ روش شبه آزمايشي بود. جامعه آماري شامل 385 دانشجو (91 نفر مرد و 294 زن، 165 نفر در دانشگاه دولتي شيراز و 220 نفر دانشگاه آزاد اسلامي شيراز - كه از اين تعداد 193 نفر با گرايش آموزش زبان انگليسي، 127 نفر مترجمي و 65 نفر تاريخ ادبيات انگليسي- 37 نفر كارشناسي ارشدو 348 در دوره كارشناسي) بود كه به عنوان نمونه و با روش تصادفي طبقه اي از دو دانشگاه انتخاب شدند. داده هاي مورد نياز اين پژوهش از يك پرسش نامه محقق ساخته كه از دو بخش روش هاي تدريس و فناوري آموزشي با پايايي مناسب (آلفاي كرونباخ 97 صدم ) گرد آوري شدند. داده هاي بدست آمده از روش هاي آماري توصيفي- آزمون تي مستقل و تي وابسته و آزمون كاي اسكوور پيرسون تجزيه و تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان دادند كه روش تدريس هوش چند گانه در دانشگاه دولتي و دانشگاه آزاد بيش ترين استفاده و روش تدريس شنيداري كم ترين كاربرد را در هر دو دانشگاه داشته است. نتايج نشان دادند كه تفاوتي معنادار ميان بكارگيري روش هاي تدريس در كلاس هاي درس دانشگاه دولتي و دانشگاه آزاد وجود دارد. همان گونه كه آمار توصيفي نشان مي دهد، تفاوت معنا دار بيش تري در دانشگاه آزاد در استفاده از روش هاي تدريس مستقيم- شنيداري- جمعي-فيزيكي-تلفيق زدايي نسبت به دانشگاه دولتي وجود دارد. در حالي كه تدريس زبان انگليسي با استفاده از فناوري آموزشي در انگيزه دانشجويان نسبت به يادگيري موثر بود و تفاوتي معنادار بين استفاده از فناوري آموزشي در دانشگاه دولتي و آزاد وجود دارد. دانشگاه آزاد در كلاس هاي درس زبان انگليسي بيش تر از سي دي- اينترنت – آزمايشگاه زبان –دستگاه چاپگر و اسكنر استفاده مي كند تا دانشگاه دولتي. در پايان نتايج نشان دادند كه دانشگاه آزاد بيش تر فناوري آموزشي را در تدريس زبان انگليسي بكار گرفته است.

This study was an attempt to compare English language teaching methods through educational technologies in state university with Azad University in Shiraz. This study is functional and semi experimental. The participants in the study included 385 EFL male and female students (294 females and 91 males) who were native speakers of Persian (165 state university and 220 Azad university). Of the latter, 193 were focusing on English language teaching, 127 English language translation, and 65 English literature. Thirty-seven (37) held master degree, 348 graduates. 385 English language students were selected through random stratified sampling in Azad and state university. To collect the required data questionnaire was made by researcher on a five-point Likert scale. Cronbach’s alpha coefficient indicated .97 the reliability of the questionnaire. The collected data were analyzed through Paired T-test, Independent T-test, Pearson Chi-square test. The findings of this study revealed that the most used English language teaching method was multiple intelligence and the least used method was audio-lingual method in both state and Azad universities. The results also showed there is a significance difference between English language teaching methods use in both universities. Educational technologies like CD, internet, scanner, language lab, printer, and scanner were used more in Azad University than state university. Results showed that Azad University employed technology more than did those at the State University.