تبيين و ارزيابي توسعه آموزشي در شهرستان هاي استان كرمان

تمركز نامعقول و نامتناسب امكانات در عرصه هاي زيستي، توسعه ي اقتصادي– اجتماعي نابرابر نواحي جغرافيايي را در پي خواهد داشت. موضوعي كه بازتاب آن را در چشم انداز جغرافيايي شهرها و رشد ناهمگون آنها نيز مي توان يافت. فرآيند چنين روندي شبكه شهري را در عملكرد خود نامتعادل ساخته است. براي ايجاد تعادل و به منظور شكل دادن فضاهاي مناسب و همگون بحث برنامه ريزي منطقه اي، شناخت نابرابري هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي نواحي مختلف مي باشد. هدف اين تحقيق نيز شناسايي الگوي فعلي توزيع فضايي توسعه آموزشي در شهرستان هاي استان كرمان مي باشد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و از لحاظ روش بررسي، توصيفي- تحليلي مي باشد. داده ها ي تحقيق از سالنامه آماري استان كرمان در سال 1390 گرداوري شده و به وسيله نرم افزارهاي EXCEL، GIS، و همچنين روش ها ي TOPSIS، VIKOR، SAW و با استفاده از روش كپ لند نتايج سه مدل با هم تركيب شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد، كه توزيع فضايي توسعه آموزشي در سطح شهرستان هاي استان كرمان بسيار نابرابر بوده و در تضاد كامل با عدالت فضايي مي باشد. اين نابرابري در دو سطح جغرافيايي و جمعيتي روي داده است. در بعد جغرافيايي اغلب شهرستان هاي توسعه يافته از نظر آموزشي در شمال استان واقع شده اند. در سطح جمعيتي نيز شهرستان ها يي به توسعه آموزشي بيشتري رسيده اند كه از جمعيت بيشتر ي برخوردارند.