بررسي ميزان شيوع ابتلا به اختلال روان پزشكي در مرتكبين به قتل ارجاع شده به كميسيون روا ن پزشكي پزشكي قانوني خراسان رضوي از سال 1392 تا 1393

A Survey on the Prevalence of Psychiatric Disorders among Perpetrators of Murder Referred to the Psychiatric Commission of the Legal Medicine Center of Khorasan Razavi from March 2013 to March 2015

هدف: اين مطالعه با هدف تعيين شيوع ابتلا به اختلال روان­ پزشكي در مرتكبين به قتل ارجاع شده به كميسيون روان­ پزشكي پزشكي قانوني خراسان رضوي از سال 1392 تا 1393 مي­باشد. روش: روش تحقيق در اين پژوهش از نوع گذشته نگر- توصيفي مي­ باشد. جامعه آماري اين تحقيق پرونده­ هاي مربوط به مرتكبين قتل ارجاعي به پزشكي قانوني خراسان رضوي از فروردين 1392 تا پايان اسفند 1393 مي ­باشد، كه با بررسي اين پرونده­ ها و نتايج كميسيون­ هاي روان­ پزشكي مربوطه، چك ليستي طراحي شده است كه توسط آن اطلاعات كمي و كيفي استخراج و ثبت شد و در پايان يافته ­ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و آزمون كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­ ها: در مطالعه حاضر از مجموع 90 پرونده مورد بررسي، 44 مورد (49/4 درصد معتبر) مربوط به سال 92 و 45 مورد (50/6 درصد معتبر) مربوط به سال 93 مي­باشد. 55/2 درصد قاتلين سابقه اعتياد و يا تداوم مصرف آن را داشتند. در اين ميان 17/2 درصد سابقه بيماري رواني كه توسط پزشك تشخيص گذاري شده بود داشتند. 31/8 درصد سابقه مصرف داروي اعصاب و روان، 17 درصد سابقه بستري در بيمارستان روان ­پزشكي، 70/1 درصد سابقه خودزني و 28/7 درصد سابقه اقدام به خودكشي را ذكر نمودند. مجموعاً 36/7 درصد واجد نوعي اختلال رواني بودند و 12/8 درصد مسئول اعمال خود شناخته نشدند. نتيجه گيري: طبق آمار به دست آمده اين پژوهش 61/7 درصد قاتلين اختلال عمده روان­ پزشكي نداشتند اما اين به معني برخورداري اين افراد از سلامت رواني نمي­ باشد و حداقل اين افراد در حوزه مهارت­ هاي ارتباطي و حل مسئله، كنترل خشم و قضاوت كلي داراي نقص بودند و اين موضوع به نياز جامعه براي برنامه ريزي جهت ارتقاء سطح سلامت رواني افراد، آموزش مهارت­ هاي زندگي (كنترل استرس، كنترل خشم و...) و پيش گيري از جرم ­هاي همراه با خشونت مانند قتل اشاره دارد.

Introduction& objectives: The present study was conducted with the aim of determining the prevalence ofpsychiatric disorders among murderers who were referred to the Psychiatric Commission of the Legal Medicine Officeof Mashhad, Khorasan Razavi, for evaluation of their mental status from March 2013 to March 2015. Methods: The research is a descriptive – retrospective one. The studied population in this research were themurderers referred to the Legal Medicine Office of Khorasan Razavi from March 2013 to March 2015. A check-listwas designed on the basis of the content of their records and the results declared by the Psychiatric Commision, andthe needed quantitative and qualitative data were gathered and recorded, and finally the findings were analyzed usingSPSS software and chi2 test. Results: In this study, a total of 90 cases were investigated that 44 (49.4%) belonged to the first year and 45(50.6%) to the second year. Fifty five point two percent of them had a history of addiction or continued drug abuse.Among these murderers 17.2 % had a record of psychiatric disease diagnosed by a psychiatrist. 31.8% had a history oftaking psychiatric drugs, 17% had a history of psychiatric hospitalization 70.1% were cases of self injury and 28.7%had a history of suicide attempts, while 31.8% had some form of mental disorder and 12.8% were diagnosed as notresponsible for his actions. Conclusion: According to the results of this study 61.7 % of murderers had no major psychiatric disorders but this does not mean that these people are mentally healthy, since they are not sufficiently skilled in communication skills andproblem solving, anger control and overall judgment. This points to the need for planning community mental healthpromotion, life skills training (stress management, anger management, etc.) and prevention of violent crimes such as murder.