تحليل و نقد عملكرد ديوان اروپايي حقوق بشر در برخورد با ادعاهاي نقض ماده 8 كنوانسيون اروپايي حقوق بشر

The Analysis and Criticism of the European Court of Human Rights’ Practice Regarding Alleged Violation of Obligations under Article 8 of the European Convention on Human Rights

حق بر حريم خصوصي و حفظ اطلاعات فردي و خانوادگي، يكي از اصول و آزادي هاي بنياديني است كه همواره در اسناد بين المللي متعدد حقوق بشري، ازجمله كنوانسيون اروپايي حقوق بشر به رسميت شناخته شده است. كنوانسيون در ماده 8 ابتدا به معرفي حقوق مربوط به حريم خصوصي پرداخته و در بند دوم، امكان محدودكردن آن حقوق را تحت شرايطي پيش بيني كرده است. مقاله حاضر در نظر دارد عملكرد ديوان اروپايي حقوق بشر را در مواجهه با ادعاهاي نقض حريم خصوصي بر اساس كنوانسيون مزبور و ساير اصول حقوق بين الملل بشر، نقد و بررسي كند و يكپارچگي، ثبات، قطعيت و عادلانه بودن رويه ديوان را به محك گذارد. با بررسي رويه ديوان، مشخص مي شود كه به طور كلي، به رغم انتقادهاي وارد بر عملكرد اين نهاد، ديوان توانسته است رويه اي ثابت و به دور از تزلزل از خود بر جاي گذارد كه ضمن اينكه مفاد ماده 8 كنوانسيون را اعمال و پاسباني كرده است، موفق شده است به جهات مختلف، آن را تعديل كرده و توسعه بخشد.

The Right to privacy and protection of private and family data is a one of the most important rights enshrined in various international human rights documents including the European Convention on Human Rights. First, the Convention defines in its article 8, the right to privacy, and then, provides the possibility of the restriction in certain circumstances. This article intends to consider and to criticize the European Court of Human Rights’ practice about the alleged violation of obligations under article 8 of the Convention and other principles of international human rights law, and finally, to examine integrity, stability, certainity and fairness of Court’s case law. The study of the Court’s case law indicates that it has established a solid jurisprudence which determines its applications and develops its instances in the full implementation of the Convention.