عنوان مقاله :
The Effect of Scaffolding through Structuring and Problematizing on EFL Learners’ Writing Self-regulatory Skills, Essay Writing Skill and Global Planning Time
عنوان به زبان ديگر :
تأثير حمايت از طريق ساختاردهي و مسئلهسازي بر روي مهارتهاي خودسازماندهي نوشتار، توانايي نوشتن مقاله و زمان برنامهريزي كلي زبانآموزان
پديد آورندگان :
M ،Mortazavi Payame Noor University , M ،Jafarigohar Payame Noor University - Department of TEFL and English , A ،Rouh Payame Noor University - Department of TEFL and English , H ،Soleimani Payame Noor University - Department of TEFL and English
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 15
كليدواژه :
Scaffolding Mechanisms , Self-Regulation , Writing Skill
چكيده فارسي :
This study scrutinized the effect of structuring and problematizing scaffolding mechanisms and the possible moderating effect of the proficiency level on writing self-regulatory skills, essay writing ability, and global planning time among one hundred and twenty pre-intermediate and one hundred and twenty advanced Iranian English learners. Using two-way ANCOVA tests and taking the pre-test scores as covariates, the researchers compared the pretest and post-test results of the participants’ performance on a writing test and a writing self-regulation questionnaire. They also compared the time the participants spent planning the content and organization in the two administrations of the writing test. The results revealed that scaffolding mechanisms led to significant improvements in self-regulatory and writing skills. In addition, scaffolding mechanisms significantly increased the time the participants spent on global planning. On the whole, according to the results, scaffolding mechanisms have best effect when offered simultaneously. Besides, no significant moderating effect was detected for the proficiency level.
چكيده به ساير زبانها :
تحقيق حاضر به بررسي تأثير سازكارهاي ساختاردهنده و مسئلهساز حمايت كننده بر روي مهارتهاي خودسازماندهي نوشتار، توانايي نوشتن مقاله و زمان برنامهريزي كلي در مرحله پيش نوشتار از مراحل نوشتن مقاله و همچنين بررسي نقش سطح زبانآموزان به عنوان متغير تعديل كننده در ميان صد و بيست زبانآموز سطح پيش متوسط و صد و بيست زبانآموز سطح پيشرفته پرداخته است. پس از فرض نمرات پيشآزمون به عنوان همگام، محققان نتايج پيشآزمون و پسآزمون شركتكنندگان را در يك آزمون مهارت نوشتار و يك آزمون مهارت خودسازماندهي و همچنين زمان گزارش شده براي برنامهريزي پيش از نوشتن مقاله در پيشآزمون و پسآزمون را مقايسه كردند. نتايج سه آناليز كوواريانس دو سويه نشان داد كه سازكارهاي حمايتكننده به تغييرهاي چشمگيري در مهارتهاي خودسازماندهي نوشتار و توانايي نوشتن مقاله انجاميدند. همچنين بر اساس نتايج به دست آمده سازكارهاي ساختاردهنده و مسئلهساز حمايت كننده به طرز چشمگيري زماني را كه زبانآموزان بري برنامهريزي قبل از نوشتار صرف ميكنند، افزايش داد. نتايج نشان داد كه در كل هنگامي كه دو سازكار حمايت كننده با هم ارايه شدند، بهترين تأثير را داشتند. همچنين هيچ تأثير تعديلكنندهاي براي سطح زبانآموزان بر روي متغيرها مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
پژوهش در يادگيري آموزشگاهي و مجازي
عنوان نشريه :
پژوهش در يادگيري آموزشگاهي و مجازي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 15 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان