ديپلماسي هسته اي جمهوري اسلامي ايران و نظارت پذيري شوراي امنيت

Nuclear Diplomacy of Iran with an Emphasis on the Making Security Council Monitorable

ديپلماسي، پديده اي چند وجهي و مشروع در عرصه بين المللي است كه در حقوق و روابط بين الملل، در زمينه تكوين اصول و هنجارهاي مشترك و تامين منافع دولت ها داراي اهميت است. از سويي ديگر، عملكرد بعضا ناصواب شوراي امنيت سازمان ملل متحد به مثابه كانوني از چانه زني هاي ديپلماتيك، مسئله نظارت پذيري شوراي امنيت را به يكي از موضوعات مورد مجادله و همواره مطرح در حقوق بين الملل، تبديل نموده است. در اين خصوص ، گروهي از انديشمندان، با تمسك به موازين حقوقي و فرا حقوقي، معتقدند كه در يك نظام قانونمند جهاني موسوم به سازمان ملل متحد، هر ركن و مقامي ولو شوراي امنيت، بايستي در مقابل عملكردش، پاسخگو باشد. اين مقاله بر اساس اين ديدگاه ضمن احصاء موازين حقوق بين الملل در خصوص محدود نمودن صلاحيت شوراي امنيت، ديپلماسي هسته اي جمهوري اسلامي ايران را بعنوان پديده اي نوينياد، بطور مبسوط مورد بررسي قرار داده و نظارت پذيري نهاد بين المللي مذكور را به استناد ديپلماسي با تكيه به ديپلماسي هسته اي ايران، تبيين و توافق هسته اي و برجام را بعنوان شيوه و راهكار مناسب حقوق و روابط بين الملل در عصر حاضر، جهت به چالش كشيدن تصميمات و عملكرد شوراي امنيت، شناسانده و دستاوردهاي آن را بيان كرده و نشان داده ايم كه ديپلماسي، چگونه ممكن است، عالي ترين مرجع مقتدر سياسي بين المللي يعني شوراي امنيت را به تجديد نظر اساسي در تصميماتش، وا دارد.

Diplomacy is a multifaceted ,acceptable phenomenon in United Nations which has legal and meta legal stand in international law and relations from another point , the fallible functions of the security council have questioned the issue of responsibility of this body in international law . Regarding this matter , a group of scholars be live that, in the framework of law and meta legal , everybody , including the security council, must be responsible for its functions We fallow this line of thinking and after recognizing the relevant international law of limiting the competencies of the security council, we consider thoroughly the nuclear diplomacy of IRI as a new phenomenon .We have also pointed to the Joint Comprehensive plan of Action as the legal solution for challenging the decisions and functions of the security Council . We have also shown that the correct form of diplomacy has made the security council to review essentially its decisions .