پيش بيني شادكامي در جانبازان و ايثارگران

The Main Factors affecting Happiness in Veteran's

اين پژوهش با هدف پيش بيني شادكامي در جانبازان و ايثارگران انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. همه جانبازان و ايثارگران كشور در سال 91 جامعه آماري پژوهش را تشكيل دادند. از اين جامعه نمونه اي به تعداد 1135 نفر از ايثارگران از 10 استان كشور بر اساس شيوه نمونه گيري طبقه اي سهميه اي نامساوي انتخاب شد. مقياس شادكامي آكسفورد (آرگايل، 1995)، پرسشنامه شخصيتي نئو (جان، دوناهو و كنتل، 1991)، مقياس محقق ساخته فعاليت هاي ارادي (نوفرستي، 1391) و پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي بر روي گروه نمونه اجرا و نتايج حاصل از اين پرسشنامه ها با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه سلسله مراتبي تجزيه و تحليل شد. يافته هاي به دست آمده از تحليل رگرسيون نشان داد كه روان رنجورخويي، برونگرايي، انجام فعاليت هاي ارادي، سلامت جسماني و سطح درآمد مهمترين پيش بيني كننده هاي شادكامي در جانبازان و ايثارگران بود (P=0.0001).

The purpose of the study was to specify factors that influence happiness in Veterans. The research design was descriptive and correlational. All of the veterans in iran in 2012 were the population in this research. From among them, 1135 veterans from 10 provinces were selected based on stratified quota sampling. Then, they completed Argyle Oxford Happiness Inventory (1995), the Big Five Inventory of John, Donahue and Kentle (1991), a researcher-made Noferesti Intentional Activity Scale (2012) and the demographic questionnaire. Data were analyzed using stepwise multiple regression analysis. Findings showed that the most important factors in happiness were: neuroticism, extroversion, intentional activities, physical health and income (P<0.0001).