بررسي چند ويژگي نظام آوايي زبان چيني

A Study of Certain Features of Chinese Phonetic System

پژوهش حاضر، بررسي و تحليلي بر نظام آوايي زبان معيار چيني است. اين مهم، در امر آموزش زبان چيني به فارسي زبانان تأثير بسزايي دارد. زبان چيني و زبان فارسي از نظر ساخت واژي با هم تفاوت هايي دارند. زبان چيني از خانوادۀ زبان هاي تكواژي ساده 3 است و زبان فارسي از گروه زبانه اي چند تكواژي است. در اين مقاله، ابتدا به معرفي واج هاي زبان چيني اشاره خواهد شد. طبق بررسي هاي صورت گرفته در اين جستار، زبان چيني 21 هم خوان، نيم واكه كه جايگاه واجي ندارند و 36 واكه دارد. هم خوانها به لحاظ جايگاه و شيوۀ توليد تقسيم بندي و توصيف و با هم خوان هاي زبان فارسي مقايسه خواهند شد. در مورد واكه ها نيز تقسيم بندي صورت خواهد گرفت، ولي توصيف كامل همه آن ها به لحاظ فني، نيازمند پژوهش ديگري است. سپس به توصيف سيستم آوانگاري چيني - پين يين - پرداخته و نكاتي ذيل اين عنوان بيان خواهد شد. لايه نواخت در زبان چيني طبق نظريۀ خودواحد بررسي مي شود و سرانجام ساختمان هجا و محدوديت هاي با هم آييِ واج ها بررسي خواهد شد.

The current paper reviews an Analysis of Chinese phonological system in standard language. That notion affects the process of language teaching. Chinese and Persian languages have different structures. Chinese language is a mono- morphemic language and Persian language is a poly-morphemic language. The paper commences with an introduction to Chinese phonemes. Chinese language holds 2l consonants, 2 semivowels and 36 vowels. În this paper, consonant will be classified according to the place & manner of articulation, in order to compare them with Persian consonants. The current paper provides a comprehensive classification of vowels, but their perfect technical description is pending to another research, in which the tire oftone to be surveyed according to the Auto-segmental theory and final syllable structure and limitation of collocation of phonemes in Chinese language.