بررسي تغييرات اقليمي به عنوان تهديدي جديد عليه صلح و امنيت بين المللي در دوران پس از جنگ سرد

پايان جنگ سرد، فصلي نو در نگرش هاي امنيتي جهان گشود و بازنگري در مفهوم «تهديد و امنيت» را ضروري ساخت. اين بازنگري منجر به زايش و رشد رويكردها به امنيت بين المللي گرديد كه بر خصلت چند بعدي امنيت و عوامل شكل دهنده و تهديد كننده آن تاكيد مي كنند. در پاردايم جديد، در كنار متغيرهاي نظامي و سخت افزاري، مولفه هاي سياسي، اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي و محيط زيستي به عنوان عواملي در نظر گرفته مي شوند كه مي توانند به عنوان تهديدي عليه امنيت بين المللي عمل كنند. تغييرات اقليمي به عنوان يكي از مهم ترين و پيچيده ترين چالش هاي بين المللي در عصر جهاني شدن است. اين تغييرات كوچك در دماي زمين مي تواند منجر به خطر بالقوه اي در تغييرات آب و هوايي كره زمين شود. زندگي ما امروزه به تغييرات اقليمي بستگي دارد. در صحنه بين الملل به مرور آثار اين تهديدات در روابط بين كشورها مشاهده مي شود. به عنوان مثال ﺟﻨﮓ دارﻓﻮر را ﻣﯽﺗﻮان به عنوان اوﻟﯿﻦ درﮔﯿﺮي در ﺣﻮزه ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ داﻧﺴﺖ. اين تهديدات علاوه بر بروز تنش هاي اجتماعي، نا آرامي هاي سياسي و مخاصمات خشونت آميز را نيز به دنبال خواهد داشت. اين موضوع فراتر از دستوركارهاي بين المللي در قالب كنوانسيون چارچوبي سازمان ملل متحد و پي گيري هاي شخص دبيركل و بررسي هاي هيئت بين الدولي تغييرات اقليمي در شوراي امنيت به عنوان تهديدي عليه صلح و امنيت بين الملل شناخته شده است.