تعميم‌پذيري روش‌هاي تربيت الهي در قرآن

Generalizability of divine educational methods in Quran

قرآن كريم كتاب تربيتي است كه خداوند متعال، در آن هم به‌طور مستقيم از روش‌هايي براي تربيت پيامبر اكرمn و ساير مردم استفاده كرده است و هم روش‌هايي را به پيامبر و ديگران براي تربيت آموخته است. هدف اين پژوهش بررسي اين مسئله است كه آيا مربيان انساني مي‌توانند از روش‌هاي تربيتي خداوند در قرآن كريم به منظور تربيت انسان‌ها استفاده كنند يا اينكه روش‌هاي تربيت قرآن كريم ويژه خداوند است و مربيان انساني نمي‌توانند در تربيت از آنها استفاده كنند؟ اين تحقيق براي پاسخ به اين پرسش از روش تحليل و تفسير آيات قرآني استفاده كرده و به هشت دسته دليل بر جواز استفاده مربيان از روش‌هاي تربيت الهي در قرآن كريم دست يافته است كه عبارتند از: هدف تربيتي و هدايتي قرآن، عموميت و عقلايي بودن زبان قرآن، توصيه به تدبر و تفكر در آيات قرآني، دستور قرآن به تمسك به حبل‌الله، خليفه بودن انسان براي خدا، الگو بودن پيامبر و جواز استفاده آن حضرت از روش‌هاي الهي و نظاير آن.

Quran is a book which has used direct educational methods for the education of prophets and people and has taught prophets and others some methods of education; the aim of this research is the investigation of the issue that whether human trainers can use the heavenly methods for education of the people or they are God-specific and cannot be used in the education of people. The methodology used in this study is interpretive analytic in the verses of Quran which are classified into eight groups: the guiding and educational aim of Quran, rationality and generality of the language of Quran, recommendation to thinking in qur'anic verses, order of Quran in resorting to hablolah, Caliph being of human for God, model of the prophet for the people, and the validity of using prophet's methods and the like.