رويه‌هاي قانوني در امر مواد مخدر و اعتياد از سال 1289 تا 1307ش. دلايل تصويب و نتايج آن

Legal Regulations Involved in Drugs and Addiction from 1911 up to 1929

يكي از حوزه‌هايي كه مجلس شوراي ملي دست به قانونگذاري در آن مورد زد، حوزه مواد مخدر و اعتياد به آن بود. اولين قانون مصوب در اين زمينه، يعني قانون تحديد ترياك، داراي اهميت خاصي است. زيرا، با تصويب آن در مجلس دورۀ جديدي در پرداختن به امر مواد مخدر و اعتياد در ايران آغاز مي شود. در تحقيق حاضر با روش تاريخي و استفاده از منابع و اسناد آرشيوي، به بررسي رويه‌هاي قانوني در امر مواد مخدر و اعتياد از سال 1289 تا 1307 شمسي پرداخته شده است. حاصل تحقيق حاكي از آن است كه نقش مهم ترياك در درآمد دولت و بودجه، موجب شده بود كه در آغاز، مجلس و دولت به چشم يك منبع مهم و گران‌بها به آن نگاه كنند و سعي در كنترل آن به نفع خزانۀ دولت به بهترين شكل ممكن داشته باشند. در اين دوره براي جلوگيري از قاچاق مواد مخدر به داخل كشور، در سال 1301شمسي قانون منع واردات مواد مخدر به داخل ايران به تصويب مجلس رسيد كه داراي اهداف اقتصادي بود. اين قانون، كه در آن در مورد ترياك توليد داخل صحبتي به ميان نيامده بود، اقتصاد ايران را هر چه بيشتر به ترياك وابسته مي‌نمود. در تمام نظامنامه‌هايي هم كه در دولت و وزارتخانه‌ها از تصويب مي‌گذشت، وجه درآمدزايي ترياك مورد توجه خاص بود و چندان اهميتي به بحث جرم بودن يا نبودن مواد مخدر و استعمال كنندگان آن داده نمي‌شد. تا اين كه، در سال 1304ش. اولين قانوني كه حالت بازدارنده و جرم انگارانه در زمينۀ مواد مخدر و معتادان داشت به تصويب رسيد

One of the areas in which the National Legislative Assembly legislated was the issue of drug and addiction. The first law passed in this area, that is the law of limitation of opium, is especially important because after passing this law in the Parliament, a new era concerning drug and addiction began. In this research, legal procedures related to drug and addiction from 1910 to 1928, are investigated using a historical approach and archival documents and sources. The results show that the important role of opium in government revenues and its budget has caused the Parliament and government to consider it a valuable resource. Therefore, they tried to control it in favor of government treasury as much as possible. In this period, in order to prevent drug contraband to the country, the law of prohibition of drug importation to Iran was passed by the Parliament in 1923 for economic reasons. This law didn’t mention anything about domestic opium products and made Iran’s economy more dependent on opium. In all codes of conduct passed by the government and related ministries, a special attention was paid to the revenue aspect of opium and they were not concerned about drug users and the question of it being crime or not. Finally, the first law withholding drugs and addiction and considering it a crime was passed in 1925