بازخواني نظريه قبض و بسط تئوريك شريعت و نقد آن

Theoretical Contraction and Expansion of Religion (the Theory of) Critically Reconsidered

نظريه قبض و بسط تئوريك شريعت نظريه اي در معرفت شناسي ديني است كه براساس آن، معرفت ديني به عنوان يك معرفت بشري، همنوا با ساير معارف بشري و در اثر تحول آنها متحول و دچار قبض و بسط مي گردد. اگرچه نظريه پرداز در تقرير نظريه خود مدعيات قابل نقد متعددي دارد، ما در اين مقاله اركان اصلي اين نظريه را مورد تحليل و نقد قرار داده ايم. در نهايت به نظر ما، شواهد و ادله نظريه پرداز براي اثبات بالجمله و كلي اين نظريه ناتمام بوده و در عين حال نقش معرفت هاي برون ديني در معرفت هاي ديني و ترابط آنها با يكديگر، في الجمله و به صورت موجبه جزئيه قابل پذيرش است.

The theory of TCER is a theory in religious epistemology on which religious epistemology as a kind of human knowledge and, following it, is exposed to contraction and expansion. Though the theorist, when explaining his thery, has various claims to be criticized, the paper studies main teachings of the theory. As is understood, the theorist`s proofs fails to prove the theory in detail, though the part of non religious sciences in religious sciences may be partially agreed with and accepted