نسبت شناخت عقلي خدا و شناخت خدا به خدا در ديدگاه ابن عربي

Ibn Arabi on the Relation of Reasonably Knowledge and God-Based Knowledge on God

متون ديني به ويژه روايات به شكل صريح و غيرصريح شناخت خدا به خدا را توصيه و تاكيد مي كنند. «اعرفو الله بالله» از جمله اينهاست. در ديدگاه ابن عربي شناخت خدا به خدا معرفتي، شهودي است كه منحصر و مختص «اهل الله» است. ابن عربي با توجه به رويكرد عرفاني و مبتني بر وحدت وجود و مظهر بودن عالم، شناخت خدا به خدا را تفسير و آن را وهب الهي مي داند كه تنها اهل الله آن را در مي يابند. بررسي جايگاه عقل در معرفت الله از ديدگاه وي حائز اهميت است. وي با همه انتقاداتي كه به راه برهان و استدلال كه فلاسفه عهده دار آن هستند وارد مي آورد عقل را نيز مشمول وهب الهي دانسته كه آن هم فقط شامل عقود اهل الله مي گردد. اهميتي كه محي الدين به راه عرفان و شهود مي دهد شناخت خدا به خدا را منصرف در اهل عرفان دانسته و حتي معرفت شرع و تقليد از خدا را شايسته آنان مي داند و بر راه هاي ديگر مي تازد.

God-based knowledge on God has been recommended and emphasized in religious texts, particularly in traditions clearly and implicitly. The statement know God through God is a frequently mentioned case in the field. Ibn Arabi has viewed this kind of knowledge as an intuitive knowledge limited to ahlollah, the people of God. Relying on his mystical approach and unity of existence and world`s state of bing manifestation, he has described the knowledge and known it God`s gift bestowed upon ahlollah. As is made clear, the place of reason in knowing God is also of importance for him. In spite of his critiques against philosophical way of reasoning, he views reason as Divine gift bestowed only upon ahlollah`s minds. As is understood by his emphasis on mystical way of knowledge, he has viewed God-based knowledge as limited to mystics; furthermore, he knows knowledge of religion and imitating God to be appropriate to mystics` dignity. He opposes other methods of acquiring knowledge of God