مدل يابي معادلات ساختاري ارتباط معنويت سازماني و مسئوليت اجتماعي با سلامت سازماني كاركنان اداره هاي آموزش و پرورش تبريز

هدف اين پژوهش مدل يابي معادلات ساختاري ارتباط معنويت سازماني و مسئوليت اجتماعي با سلامت سازماني كاركنان بود. روش پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي است و جامعة آماري، كاركنان نواحي آموزش و پرورش شهر تبريز بودند كه تعداد 145 نفر از آن ها با بهره گيري از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. در گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي معنويت سازماني ميلمان و همكاران (2003)، مسئوليت اجتماعي حيدر زاده و راهپيما (1994) و سلامت سازماني گراهام لوز (2005) استفاده شد. روايي سازه پرسش نامه ها با استفاده از تحليل عاملي تأييدي بررسي و پايايي با آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر با 0/92، 0/90 و 0/93 محاسبه شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين معنويت سازماني، مسئوليت اجتماعي و سلامت سازماني رابطة مثبت و معنادار وجود دارد (p≤0/001) مدل معادلات ساختاري نيز از تأثير مستقيم معنويت سازماني و مسئوليت اجتماعي بر سلامت سازماني و از رابطة معنويت سازماني و مسئوليت اجتماعي حمايت كرد.