برآورد نسبي پتانسيل‌هاي ژنتيكي خنثي و تنوع سازشي در جمعيت‌هاي پرورشي كپور نقره‌اي (Hypophthalmichthys molitrix) كشور

A comparison to neutral and adaptive genetic diversity of cultured populations of silver carp (Hypophthalmichthys molitrix) in Iran

در دهه اخير، مطالعه نشانگرهاي خنثي در برابر انواعي كه نماينده تنوع سازشي هستند مورد اقبال قرار گرفته است كه شاخص­ترين آن‌ها، مجموعه ژن‌هاي MHC است. در مطالعه حاضر نشانگر MHC به همراه 8 نشانگر ريزماهواره بر روي 138 قطعه كپور نقره­اي در استان­ هاي مختلف كشور شامل گلستان، مازندران، گيلان، خوزستان و نمونه‌هاي وارداتي از كشور چين، مورد بررسي قرار­ گرفت. ميانگين غناي اللي، هتروزيگوسيتي مورد ­انتظار و شاخص شانون به ترتيب براي ريزماهواره ها 5/04، 0/682 و 1/32 و جايگاه 1/23 و 0/674 ,4/21 MHC و 1/23 به دست آمد. آناليز AMOVA در جايگاه ­هاي ريزماهواره و MHC به ترتيب 2 و 3 درصد از واريانس تنوع ژنتيكي را به تفاوت ­هاي بين­ جمعيتي اختصاص­ داد. با اجراي آزمون وضعيت تعادل در جمعيت­ هاي مورد مطالعه با استفاده از مدل SMM، بروز تنگناي ژنتيكي تاييد نشد. با توجه به افزايش معني­دار هتروزيگوسيتي در هر دو نوع جايگاه در مقايسه با مدل هاردي - وينبرگ و برتري نسبي MHC در ايجاد تمايز بين جمعيت­ ها مي ­توان نقش به‌گزيني تعادلي را به اين جايگاه نسبت ­داد. جمع ­بندي نهايي مبين آن است كه تنوع اللي جايگاه هاي مذكور در جمعيت ­هاي مورد بررسي طي چندين دوره تكثير و پرورش حفظ شده­ است. غناي اللي بالاتر جايگاه MHC-DAB در ميان نمونه­ هاي چيني در كنار سطح هتروزيگوسيتي و تنوع بالاي درون­ جمعيتي مي­ تواند به ­عنوان نقط ­قوت اين گروه به­ شمار ­آيد.

During the last decade studying of adaptive markers in contrast to neutral types, have been welcomed. The most famous member of these genes, MHC, along with 8 microsatellites was analyzed in spatial groups (138 individuals) of silver carp from different provinces including Golestan, Mazandaran, Guilan, Khouzestan in addition to line samples imported from China. Mean allelic richness, expected heterozygosity and Shannon Index estimated for microsatellites as 5.04, 0.682 and 1.32, and MHC as 4.21, 0.674 and 1.23, respectively. About 2% and 3% of differentiation among populations was observed for microsatellites and MHC respectively. No significant bottleneck signals were detected in all of studied populations. Given to significant excess heterozygosity revealed in both of MHC and microsatellites in contrast to hardy-Weinberg model and proportional higher degrees of differentiation between populations in MHC, a balancing selection function can be attributed to this locus. Finally, it can be concluded that studied populations in this research have been able to maintain their genetic diversity in these loci through several stages of propagation in the hatcheries. Higher allelic richness of MHC-DAB loci in Chinese samples beside high levels of heterozygosity and diversity within population can be considered as the strength of this group.