كليدواژه :
عدالت اجتماعي , تخصيص خدمات , مناطق روستايي , تصميم گيري چندشاخصه
چكيده فارسي :
پژوهش كاربردي حاضر، در راستاي تحليل وضعيت موجود برخي از سكونتگاه هاي روستايي كشور، به تبيين عدالت اجتماعي در تخصيص خدمات در مناطق روستايي پرداخته و با بهره جويي از روشهاي تصميم گيري چندشاخصه به انجام رسيده است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري اطلاعات از نوع كتابخانه اي و ابزار جمع آوري با توجه به اهداف پژوهش مبتني بر داده هاي ثانويه (آمارنامه سال 1390) استان هاي خوزستان، ايلام، كردستان، كرمانشاه و آذربايجان غربي بود كه طي آن، 31 شاخص در ابعاد مختلف استخراج و با استفاده از شيوه ويكور فازي بررسي شد. بر پايه يافته هاي پژوهش، وجود يك فضاي منطقه اي نابرابر در استان هاي غربي بر اثر تقسيم و تخصيص ناعادلانه امكانات گواهي بر رسوخ نابرابري به درون استان ها و فاصله بسيار زياد شهرستان هاي برخوردار و مناطق محروم در ابعاد توسعه روستايي است، به گونه اي كه از 73 شهرستان واقع در محدوده مورد مطالعه، تنها مناطق روستايي شهرستان هاي سروآباد، دهگلان، تكاب، كامياران، قروه، سنندج، و سقز داراي توسعه بالا در برخورداري از امكانات و تخصيص منابع بود و سكونتگاه هاي روستايي 31 شهرستان در رديف مناطق با توسعه متوسط و مناطق روستايي 35 شهرستان غرب كشور در زمره مناطق محروم به لحاظ برخورداري از فرصت هاي توسعه بودند. نتايج نشان داد كه برقراري عدالت اجتماعي منوط به توزيع عادلانه و تخصيص منابع بر اساس عدالت فضايي بوده و افزايش رفاه و دسترسي برابر به خدمات نيازمند حركتي همگاني (به سمت كاهش نابرابري ها) و همت بيشتر مسئولان براي سازماندهي مجدد راهبردها، رفع تناقضات و همساز كردن مجموعه هاي روستايي است.
چكيده لاتين :
This research attempted to analyze the situation of rural settlements, take into account social justice in the allocation of services in rural areas of western provinces of Iran. As a practical descriptive and analytical research, it was conducted in MADM methods. The required information were collected from the secondary data (statistics of 2011) for Khuzestan, Kermanshah, Ilam, Kurdistan and West Azerbaijan provinces, where 31 indicators in various aspects of extraction were studied by using fuzzy VIKOR. The study findings described the atmosphere of regional inequality resulted from unfair distribution and allocation of resources, indicating the infiltration of enormous inequities within the provinces and their counties and deprived areas in terms of rural development, so that out of the 73 counties located in the studied area, only the rural areas of Sarvabad, Dehgolan, Takab, Kamyaran, Qorveh, Sanandaj, and Saghez counties were found highly developed in terms of facilities and resource allocations; and rural settlements of 31 counties were among the regions with mean development and those of 35 western counties were placed in the category of deprived areas in terms of development opportunities. The results showed that social justice was subject to equitable distribution and allocation of resources based on spatial justice; in addition, increased welfare and equal access to services needed a public move (to reduce inequalities) and the efforts of the authorities to reorganize strategies consistently and accommodate the rural settings.
