تاثير تجويز سولفات منيزيم بر عملكرد كليه متعاقب القا ايسكمي- بازخونرساني در موش صحرايي

Effects of magnesium sulfate administration on ischemia-reperfusion kidney in rat

اين مطالعه به منظور بررسي اثر پيشگيري كننده تجويز سولفات منيزيم بر عملكرد كليه متعاقب ايسكمي- بازخونرساني تجربي در موش صحرايي انجام گرفت. در اين مطالعه از 25 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار استفاده شد كه بصورت تصادفي به 5 گروه 5 تايي تقسيم شدند. گروه اول (شاهد جراحي): در اين گروه آب مقطر گاواژ شده و پس از گذشتن يك هفته، محوطه بطني حيوانات باز شده و نفركتومي كليه چپ انجام گرفت. گروه دوم (ايسكمي-رپرفيوژن IR): اين گروه تا زمان ايجاد ايسكمي بازخونرساني هيچ دارويي دريافت نكرده و بعد از يك هفته محوطه بطني آنها باز و عروق كليه ها توسط پنس غير ضربه اي بسته و بعد از 45 دقيقه آزاد شد و 8 ساعت بعد از آن نفركتومي كليه چپ صورت گرفت. گروه سوم: يك هفته قبل از القا ايسكمي، سولفات منيزيم(25mg/kg) گاواژ شد و بعد از يك هفته محوطه بطني آنها باز شد، عروق كليه ها توسط پنس غير ضربه اي بسته و بعد از 45 دقيقه آزاد گرديد و 8 ساعت پس از آن، نفركتومي كليه چپ صورت گرفت. مراحل كار در گروه هاي چهارم و پنجم مشابه گروه سوم انجام گرفت با اين تفاوت كه موش ها به ترتيب سولفات منيزيم (50mg/kg) و (100mg/kg)را دريافت كردند. در انتهاي آزمايش نمونه هاي بافتي براي ارزيابي آسيب شناسي و اندازه-گيري فعاليت مالون دي آلدئيد، سوپراكسيد ديسموتاز، كاتالاز و گلوتاتيون پراكسيداز اخذ شد. نتايج حاصل از آسيب شناسي كليه نشان داد كه ميزان نكروز و دژنراسيون لوله هاي ادراري و ارتشاح سلول هاي التهابي در گروه هاي پيش درمان شده با سولفات منيزيم در مقايسه با گروه هاي درمان نشده، پايين تر بود. همچنين تيمار با سولفات منيزيم (100mg/kg) بطور معني داري مقادير افزايش يافته مالون دي آلدئيد بافت كليه را كاهش داد و مقادير سوپراكسيد ديسموتاز، كاتالاز و گلوتاتيون پراكسيداز كاهش يافته كليه را افزايش داده بود (0/05>p). نتايج تحقيق نشان داد كه سولفات منيزيم توانسته است از آسيب هاي وارده به كليه متعاقب القا ايسكمي- بازخونرساني جلوگيري كند..

This study designed to determine protective effect of magnesium sulfate on kidney function followed by ischemiareperfusion in rat. A total 25 Wistar male rat randomly divided into 5 experimental groups (n=5). Control group: had no received medicine and gavage water for 1 week, then peritoneum opened and left kidney nephrectomy was created. The IR group: not received medicine until ischemia-reperfusion, the peritoneum opened and the renal ischemia done using clamp for 45 min, then 8 h later left nephrectomy was done. Group 3: received magnesium sulfate (25 mg/kg) for 1 week, then peritoneum opened and the renal ischemia done using clamp for 45 min, then 8 h later left nephrectomy was done. Groups 4 and 5 were similar to group 3, except rats received 50 and 100 mg/kg of magnesium sulfate, respectively. At the end of the study, tissue samples collected for histopathological evaluation and malondealdeide, Superoxide dismutase and Glutathione peroxidase levels. According to the results, the necrosis and degeneration of the nephrons was lower in magnesium sulfate treated groups compared to control grouse. Also, administration of magnesium sulfate (100 mg/kg) significantly normalized the elevated levels of malondealdeide and increased Superoxide dismutase and Glutathione peroxidase levels (P<0.05). These results suggest magnesium sulfate diminished ischemia-reperfusion injury in kidney in rat.