بررسي تطبيقي روش تفسيري فيض كاشاني و ابن كثير

Comparative study of Feyz-e Kashani and Ibn Kathir's interpretive method

تفسير القران العظيم ابن كثير از تفاسير روايي قرن هشتم است كه متأثر از تفاسير جامع البيان طبري و همچنين اصول تفسيري ابن تيميه است. زمينه ها و بسترهاي شكل گيري اين تفسير از يك سو و روش هاي تفسيري مفسر از سوي ديگر به اين تفسير ويژگي هاي ممتازي بخشيده كه آن را شايستة تتبع قرار مي دهد. به ويژه زماني كه آن را در ترازوي سنجش با تفسيري چون تفسير صافي فيض كاشاني قرار دهيم كه بر اساس رويكرد حديثي علماي شيعه در قرن يازدهم و دوازدهم و به دنبال آن سير تدوين تفاسير اثري شيعه در دو قرن ياد شده سامان يافته است. سؤالي كه در اينجا مطرح است اين است كه: فيض كاشاني و ابن كثير در تفسير خود از كدام روش تفسيري پيروي نموده اند؟ در پاسخ به اين سؤال بايد گفت: روش تفسيري ابن كثير تفسير قرآن به قرآن و قرآن به سنت بر اساس منابع روايي اهل سنت و روش فيض كاشاني روش آميخته با تأويلات باطني بر اساس منابع روايي شيعي است.

The interpretation of Al-Quran Al-Azim by Ibn Kathir is one of the narrative interpretations of the 8th century which is influenced by Tabaris' Jame-Albayan interpretations and also interpretive principles of Ibn Timie. Grounds for forming this interpretation and bases of this interpretation on the one hand, and on the other hand interpretive methods of the exegetist have given superior features to this interpretation and made it suitable to research; especially when we compare it with interpretations such as those by Safi Feyze Kashanis, which is on the basis of Hadith based approach by Shiite scholars in eleventh and twelfth centuries followed by interpretation development in these two centuries. The question which is raised in here is that: Which interpretive method have Feyz-e Kashani and Ibn Kathir followed in their own interpretations ? To respond the question we should say that the interpretive method of Ibn Kasthir is Quran to Quran and Quran to custom on the basis of sunna narrative sources and Feyze Kashanis, method is combined whit inferior paraphrases based on Shiites, narrative sources.