قاعده جاودانگي احكام و تحول زمان

The Rule of Immortality and the Evolution of Time

در مورد اين كه حكم ثابت است يا در پاره­ اي از شرايط تغيير مي‌كند. استقراء سه فرض متصور است؛ فرض نخست اين كه حكم اولي غيرقابل تغيير است و الي­ الابد ثابت است. فرض دوم آنكه حكم به دليل تغيير موضوع يا ملاك در حالت­ هايي تغيير مي­ كند. فرض سوم جمع دو فرض اول و دوم است با اين توضيح كه حكم ثابت است در پاره­ اي از مقاطع حكم اولي به واسطه­ ي گذر زمان كشف مي‌شود نه اينكه تغيير مي­ كند يعني حكم در لوح محفوظ عندالله وجود دارد و عنصر زمان و مكان كاشف آن هستند، نه آنكه حكم با حفظ موضوع و عوارض مترتب بر آن تغيير كند. به بيان ديگر تحول زمان در احكام مؤثر نيست، احكام با موضوع تناسب دارد زمان موجب رخداد موضوعات مستحدثه مي‌شود و شريعت استعداد دارد كه احكام متناسب با موضوعات ناشي از تحول زمان را در اختيار مجتهد قرار دهد با اين وصف اولاً تعبير تغيير با قواعد اصولي ناسازگار است و اشعار بر تصويب دارد، ثانياً معناي تغيير يعني اين كه يك موضوع كه از يك حكم برخوردار است با حفظ همه شرايط از يك حكم ديگري برخوردار گردد كه هيچ كس ملتزم به چنين باور ناصحيحي نشده است. نگارندگان معتقدند كه حكم جديد از باب تغيير نيست بلكه اين حكم وجود داشت و كشف شده است. افزون بر اين كه تغيير به تدريج سبب استحاله دين مي­گرديد و تغيير دستاويزي براي سوء استفاده كنندگان قرار مي گيرد.

This paper relates to the changeability of the verdict in some circumstances based on the three hypotheses; first, the judgment is unchangeable. The second assumption indicates that a ruling changes in the situations due to the change of subject or criterion. Third, the sentence is fixed in some sections. In the present case, first, the interpretation of the change is incompatible with the rules of principle and the lyric. Secondly, the meaning of change presents an issue that has a ruler, with the preservation of all circumstances. The authors believe that the new verdict is not a change.