چيستي، خاستگاه و علل برآمدن تاريخ اجتماعي

Quiddity and the Grounds of Social History Development

تاريخ‌نگاري سنتي بيشتر ماهيت روايي داشت و به سرگذشت برگزيدگان جوامع مي‌پرداخت. اين نوع نگارش تاريخ، اگر كنش‌هاي ديگر اقشار و مباحثي همچون باورها و جنبش‌ها و رويدادهاي غيرسياسي و گاه غيراعتقادي را گزارش مي‌كرد، باز در جهت منافع قدرت‌ها و مصلحت برگزيدگان جامعه بود. تاريخ‌نگاري مدرن ـ با ابتنا بر ضرورت نقد بي‌اعتنايي تاريخ‌نگاري سنتي به وجوه غيرسياسي و غيراعتقادي تاريخ ـ كوشيده است تا نگرشي ساختاري به تاريخ داشته باشد و در پرتو گرايش‌هاي مختلف تاريخ‌نگارانه، وجوه مختلف تاريخ را بررسي كند. تاريخ‌نگاري اجتماعي به عنوان گرايشي نو كه در چنين فضايي زاده شد ـ با نگاه تحليلي به تاريخ و با توجه به ضرورت پرداختن روشن‌تر و چندوجهي به زندگي روزانه مردم ـ با گرايش‌هاي تاريخ‌شناختي جديدتري هم‌چون تاريخ فرهنگي، و قوم‌شناسي نيز پيوند خورده است و سعي در جاودانه ساختن كنش و ميراث اجتماعي و فرهنگي انسان دارد. تاريخ اجتماعي بيشتر به كنش‌ها و شيوه‌هاي زندگي، انگيزه‌ها و خواست‌هاي مردمان عادي توجه مي‌كند. اين رهيافت با تأكيد بر نقش شهروندان عادي، مطالعه نقش رهبران را كم‌رنگ‌تر مي‌سازد و مسير مطالعه جامع‌نگر تاريخ را هموارتر مي‌كند. نوشتار حاضر ضمن مروري بر سير تحول جايگاه علم تاريخ و تاريخ‌نگاري از دوران سنتي تا جديد، به جايگاه و چيستي تاريخ اجتماعي پرداخته، مهم‌ترين علل رشد و رونق اين رهيافت را وامي‌كاود

Traditional historiography was mostly of narrative issues related to the memoirs of selected and distinguished people. If this sort of historiography reported the acts of other classes, as well as the issues such as non- political or non-belief events, it would be yet again in favor of authorities and the expediency of selected people. Modern historiography on the basis of the necessity of criticizing the traditional historiography due to the ignorance of non - political and non - belief aspects of history has endeavored to be of structural approach towards history and has investigated various aspects of history relying on the diverse historiographical approaches. Social historiography as a new major with an analytical view towards history and considering the necessity of elucidated and multidimensional investigation of daily life of people has linked with the more modern histology such as cultural history as well as ethnology and it is to make eternal the social and cultural heritage of humanity. The social history is mostly related to the behaviors, styles of life, motives and wants of ordinary people. This approach with the emphasis on the role of ordinary citizens fades the study if the role of leaders and it paves the ground towards the comprehensive study of history. The present writing reviews the developmental trend of history science position as well as the historiography from the past to the present; moreover, it studies the position and quiddity of social history and the most important causes towards the improvement of this strategy