نقش اجتناب شناختي و تعلل ورزي تصميم گيري در پيش بيني اضطراب اجتماعي دانش آموزان

The Role of Cognitive Avoidance and Decisional Procrastination in Predicting Social Anxiety among Students

مقدمه: انواع راهبردهاي ذهني كه بر اساس آن افراد افكار خويش را در جريان ارتباطات اجتماعي تغيير مي دهند اجتناب شناختي ناميده مي شود، كه اين امر همراه با تعلل ورزي تصميم گيري مي تواند اضطراب اجتماعي را به دنبال داشته باشد. بنابراين، هدف پژوهش حاضر نقش اجتناب شناختي و تعلل ورزي تصميم گيري در پيش بيني اضطراب اجتماعي دانش آموزان است. روش: طرح پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان دلفان در سال تحصيلي 93-1392 تشكيل مي دهند. نمونه پژوهش شامل220 نفر از دانش آموزان بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي جمع-آوري داده ها از مقياس اجتناب شناختي، تعلل-ورزي تصميم گيري و اضطراب اجتماعي استفاده شد. داده هاي اين پژوهش با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيري به روش ورود مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته ها: نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين اجتناب شناختي و اضطراب اجتماعي با (۰/۴۴ =r) رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (01/0≥P). همچنين بين تعلل ورزي تصميم گيري و اضطراب اجتماعي با (۰/۴۱ =r) رابطه مثبت و معني-داري وجود دارد (01/0≥P). همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه اجتناب شناختي و تعلل-ورزي تصميم گيري 22 درصد از واريانس اضطراب اجتماعي دانش آموزان را تبيين كرده و اين متغيرها قوي ترين پيش بيني كننده هاي اضطراب اجتماعي دانش آموزان هستند. نتيجه گيري: اين نتايج حاكي از آن است كه فرض-هاي ناكارآمد در موقعيت هاي اجتماعي و تعلل ورزي در تصميم گيري ها از جمله عوامل خطرپذير براي ابتلا دانش آموزان به اضطراب اجتماعي هستند.

Introduction: The set of mental strategies based on which individuals change their thoughts during social relationships is called cognitive avoidance, which, along with social decisional procrastination can lead to social anxiety. Thus, the purpose of this study is to address the role of cognitive avoidance and decision making procrastination in predicting social anxiety among students. Method: The research design is of descriptive correlational type. The statistical population of the study consists of all boy students in high schools in Delfan in the academic year 2013-2014. The sample consisted of 220 students who were selected using random cluster-multistage sampling. To collect the data, the Cognitive Avoidance Scale, Decisional Procrastination Scale and Social Anxiety Scale were used. The data was analyzed using Pearson correlation coefficient analysis and multivariate regression analysis. Results: The results of Pearson correlation coefficient showed a significant positive relationship (p 0.01) between cognitive avoidance and social anxiety (with r= 0.44). There was also a significant positive relationship (P 0.01) between decisional procrastination and social anxiety (with r=0.41). Also the results of the regression showed that cognitive avoidance and decisional procrastination explained 22 percent of the variance of the students’ social anxiety, and these variables (cognitive avoidance and decisional procrastination) are the strongest predictors of social anxiety among students. Conclusion: The results suggest that dysfunctional assumptions in social situations and decisional procrastination are among the risk factors affecting of students’ social anxiety.